Aktinolith
Aktinolith is en bekannt steenbilln Mineral ut de Mineralklass vun de Silikaten, dat teemlich faken vörkummt. Nipp un nau is dat en Bandsilikat ut de Koppel vun de Calcium-Amphibolen. Dat MIneral kristalliseert in’t monokline Kristallsystem mit de cheemschen Formel Ca2(Mg,Fe2+)5[OH|Si4O11]2 un entwickelt vör allen sülenförmige Kristallen, aver ok radialstrahlige bit Körnige Aggregaten hi hellgröne bit swarte Klöör. Aktinolith billt Pseudomorphosen na Pyroxen.
| Aktinolith | |
 | |
| Cheemsch Tohopensetten |
Ca2(Mg,Fe2+)5[OH|Si4O11]2 |
| Mineralklass | Keden- un Bandsilikaten, Koppel Calcium-Amphibolen 9.DE.10 (na Strunz, 9. Oplaag) 66.1.3a.2 (na Dana) |
| Kristallsystem | monoklin |
| Klöör | hellgröön bit swartgröön |
| Streekklöör | witt |
| Mohshard | 5-6 |
| Dicht (g/cm³) | 3,2 |
| Gleem | Glasgleem bit maddelig |
| Transparenz | dörsichtig bit dörschienend |
| Brook | uneven bit musselig |
| Splitten | goot |
| Indruck | sülig bit nadelformige Kristallen radialstrahlige körnige Gestalt |
| faken Kristallflachen | |
| Tweeschenbilden | keen |
| Kristalloptik | |
| Breektall | α=1,613-1,628; β=1,627-1,644 γ=1,638-1,655 |
| Dubbelbreken (optisch Utrichten) |
Δ=0,025-0,027 ; tweeassig negativ |
| Pleochroismus | swack geel, grööngeel, swack gröön |
| Winkel/Dispersion vun de optischen Assen |
2vz ~ |
| annere Egenschoppen | |
| Phaaswesseln | |
| Smöltpunkt | |
| cheemsch Verhollen | |
| lieke Mineralen | |
| Radioaktivität | nich radioaktiv |
| Magnetismus | nich magnetsch |
| sünnerlich Kennteken | |
Tohopen mit Tremolit un Ferro-Aktinolith billt dat Mineral en Mischreeg mit wesselhaft uttuuschboren Magnesium-Ionen (Tremolit) un Iesen-Ionen (Ferro-Aktinolith).
Historie un Naam ännern
De Naam Aktinolith is en Kunstwoort, dat ut twee greeksche Wöör tohopensett is: ἀκτίς („Strahl“) un λίθος („Steen“). De Naam betütt sik op dat faken fesig oder radialstrahlige Utsehn vun’t Mineral.
Varietäten un Modifikatschonen ännern
Vun’t Aktinolith sünd opstunns dree Varietäten bekannt:
- Byssolith oder Amiant hett tomeist en hellgröne bit düstergröne Klöör, mitünner ok blaugröön. De Kristallen sünd fienhoorig, langnadelig oder de billt fienfaserige Aggregaten ut, de faken as Fesenmatten utseht. Byssolith kummt faken – in en so nöömte Paragenese – blangen Epidot vör.
- Bargledder hett dorgegen en flachig, leddriget Utsehn.
- Smaragdid (oder Smaragdit) tekent sik dör de smaragdgröne Klöör ut, de dör Bimengen vun Chrom tostannen kummt.
Keen Varietät is dorgegen da Nephrit, wat en Mischkristall ut Aktinolith un Tremolit is.
Billn un Vörkamen ännern
Aktinolith entsteiht in metamorph Steen as Amphibolit, Dolomit un Schiver. Faken kummt dat denn tohopen mit Anthophyllit, Chloriten, Dolomitspat un Calcit vör.
Fundsteden gifft dat ünner annern in Brumado/Bahia in Brasilien, Val Malenco in Italien, Knappenwand un Zillerdaal in Öösterriek un Sobotín in Tschechien.
Bruuk ännern
Aktinolith un Byssolith weern vör allen as Asbest verwennt. In de traditschonellen chinees’schen Medizin warrt de Steen gegen Impotenz insett.
Literatur ännern
- Stefan Weiß: Das große Lapis Mineralienverzeichnis. 4. Oplaag. Christian Weise Verlag, München 2002, ISBN 3-921656-17-6
- Edition Dörfler: Mineralien Enzyklopädie, Nebel Verlag, ISBN 3-89555-076-0
