Clarke sien Gesetten

Clarke sien Gesetten sünd en Grupp von dree Snacks, de „Gesetten“ nöömt warrt, de Arthur C. Clarke opstellt hett.

Dat sünd:

1. Wenn en beropen, man olen Wetenschopper seggt, dat wat mööglich is, denn hett he dor temlich seker recht mit. Wenn he seggt, dat wat unmööglich is, denn hett he temlich wohrschienlich nich recht.
2. De eenzige Weg, de Grenzen von dat Möögliche optodecken, is, en lütt Stück över de Grenzen rut in dat Unmöögliche to gahn.
3. Elkeen Technologie, wenn de man överlegen noog is, lett sik von Töveree nich mehr ünnerscheden.

Besünners dat drüdde Gesett is en temlich populäre Seggwies worrn.

Dat eerste Gesett hett Clarke 1962 in sien Essay Hazards of Prophecy: The Failure of Imagination in dat Book Profiles of the Future opstellt. Dat twete Gesett kummt in’t sülve Essay vör, is aver eerst later von annere as tweet Gesett blangen dat eerste stellt worrn. In en ne’e Utgaav von dat Book 1973 is Clarke dor denn op ingahn un hett dat drüdde Gesett dor tostellt, denn bi Newton weren dat ja ok dree Gesetten wesen.

Dat drüdde Gesett weer en wichtigen Bidrag to de Science Fiction. Veel Schrievers hebbt versöökt, in jemehr Geschichten to vertellen, woans de Technologie funktioneert un dor hebbt se faken aktuelle Trends oder Moden ut de Wetenschop bi opnahmen. Dor is de Gefohr bi, dat de Leser markt, dat dat Tüdelkraam is, dat de Technologie nich funktioneren kann. Clarke sien Gesett seggt indirekt, dat de Schriever gornich versöken schall, dat de Leser de Technologie begrippt. De Schriever schall sik op de Geschicht besinnen, de he vertellen will. De Technologie von de Tokumst kann doch nüms vörherseggen un verkloren, ans weer dat nich de Technologie von de Tokumst.