Kesa
Dat Kesa is en Kledaasch wat de Tohöörigkeit to’n buddhistischen Orden wiesen deit, ähnlich as en Mönksroof. Meest sünd de in orange hollen, dat gifft aver ok goldfarven oder rode.
De Stoffstriepen, worut dat Kesa maakt is, warrt vun Hand tosamenneiht. Na da Traditschoon harrn de eersten buddhistischen Wannermönken jemehr Kledaasch ut Stoffresten, Liekendöker usw. tohopenneiht un ockerfarven klöört. Dör dat Bruken vun olle Kledaasch, Stoffspennen un Stoffen ut sünnere Anwennen, as ok dör’t Neihn un Infarven vun Hand kriggt dat Kesa sien geistige Bedüden. Sünners in’n Zen-Buddhismus warrt op dat Sülvstmaken vun en Kesa vör de Ordinatschoon to’n Mönk oder to’n Nonn Weert leggt.
Dat Kesa warrt ok vun Anhöörige vun’n „Westlich Buddhistischen Orden“ (WBO) dragen. In den Fall hannelt sik dat üm en breden Stoffstriepen, de an beide Ennen dree flammende Eddelstenen as Teken för de „Dree Juwelen“ opneiht hett. Bi de normalen Ordinatschoon is dat Kesa witt, wat de Reinheit utdrücken schall. Wenn de Ordensliddmaat tosätzlich de „Brahmacarya“ (sexuell Enthollen) opnehmen müch, kriggt he en golden Kesa. Dat stellt in’n WBO aver keen högere Ordinatschoon dor un kann ok wedder torüchnahmen warrn.