Silver Streak
| Filmdaten | |
|---|---|
| Plattdüütsch Titel: | — |
| Originaltitel: | Silver Streak |
| Düütsch Titel: | Trans-Amerika-Express |
| Produkschoonsland: | USA |
| Johr vun’t Rutkamen: | 1976 |
| Läng: | 114 Minuten |
| Originalspraak: | Engelsch |
| Öllersfreegaav in Düütschland: | FSK 12 |
| Filmkru | |
| Speelbaas: | Arthur Hiller |
| Dreihbook: | Colin Higgins |
| Produkschoon: | Edward K. Milkis |
| Musik: | Henry Mancini |
| Kamera: | David M. Walsh |
| Snitt: | David Bretherton |
| Dorstellers | |
| |
Silver Streak (op Plattdüütsch so veel as „Sülverstriepen“ – Naam vun den Tog, de op hoochdüütsch Silberpfeil nöömt warrt; dt. Titel: Trans-Amerika-Express) is de Titel vun en US-amerikaansche Filmkummedie un Thriller ut dat Johr 1976. De Film weer an’n 3. Dezember 1976 in de USA ooropföhrt un keem an’n 7. Oktober 1977 in de westdüütschen Kinos.
Inholt ännern
De Verlegger George Caldwell reist in’n den Tog Silver Streak vun Los Angeles na Chicago. Al bi’t Instiegen lehrt he sien Afdeelnaversche Hilly kennen, vun wegen dat de Twüschendör nich richtig to geiht un he ehr bi’t Ümteihn överraschen deit. De beiden lehrt sik later bi’t Eten beter kennen un gau verkiekt sik George in Hilly, de as Sekretärsche mit ehrn Baas op Reisen is. Jüst as se in’t Bett to Saak kamen wüllt, sütt George dör’t Finster, woans Hillys Baas mit’n Lock in’n Kopp vun’t Waggondack fallt.
Den nächsten Morgen will George nakieken, wat mit Hillys Baas is, finnt in sien Afdeel aver en Frömmen vör, de em korterhand ut’n Tog smieten lett. He dröpt en snaaksche Buersfro, de em mit’n lütten Fleger helpt, wedder na’n Tog to kamen. As he wedder an Boord is, finnt he Hilly mit Roger Devereaux tosamen vör, de em en Geschicht vertellt, wat los weer. George is ’n beten dör’n Wind un vertroet sik in’n Boordrestaurant Bob Sweet an, de sik dorophen as FBI-Agent vörstellt un em vertellt, worüm dat bi den Moord güng. Kort later is ok de Agent dood, un George kummt in Verdacht, de Möörder to wesen. He neiht ut op’t Dack vun’n Tog, woneem he een vun de Verbrekers an de Siet maken kann. Man, he blifft an en Signal hangen un mutt wedder sehn, woans he torüch in Tog kummt.
George nimmt Kuntakt op to’n nächsten Sheriff, man de will em fastnehmen. George kann utbüxen un neiht mit dat Auto vun’n Sheriff ut, wo noch de Deef Muldoon binnen sitt. De helpt em, an de Polizei vörbi wedder in’n Tog torüch to kamen, woneem Hilly jümmer noch in grote Gefohr is. Kuum is wedder torüch, kummt he wedder in de Gewalt vun Devereaux un sien Lüüd. Wedder kummt em Muldoon to Help. As dat to en Scheteree kummt, springt Muldoon un George ut’n Tog. Se warrt vun de Polizei opgrepen, de jem mit den FBI tohopenbringt. En Wettloop mit de Tiet fangt an, üm de Bande fasttonehmen un Hilly to redden.
As de Polizei den Tog anhollt, kummt dat wedder to en Scheteree. In dat Kuddelmuddel lett Devereaux den Tog wieterföhren un neiht ut. An en Bahnhoff will he mit’n Heevschruver entkamen. Dat Gaspedal vun de Lok blockeert Devereaux mit en Gewicht, man denn warrt he doodschaten un de Tog raast wieter op’n Bahnhoff vun Chicago to. Kort vördem de Tog in den Koppbahnhoff inföhrt, künnt sik George un de annern in de achteren Waggons redden un jem afkoppeln. Kort later klabastert de föhrerlose Lokomotive in den Bahnhoff un jaagt em in’n Dutt – en Szeen för den de Film beropen worrn is.
Kritik ännern
Lexikon vun’n internatschonalen Film: Eine turbulente Actionkomödie, die Elemente der Screwball Comedy, der Romanze, des Abenteuer- sowie des Katastrophenfilms gagreich verbindet. Nach ruhigem Beginn steigert sich der bis in die Nebenrollen hervorragend besetzte Film zu einem absurden Happening, das trotz einiger Plattheiten vorzüglich unterhält.[1]
Utteken ännern
De Film hett keen Filmpries wunnen, ofschoonst he vör dree Priesen vörslahn weer, ünner annern för den Golden Globe in de Kategorie Best Hööftdorsteller – Kummedie oder Musical (Gene Wilder) un ok för den Oscar in de Kategorie Best Toon.
Produkschoon ännern
De Film speelt an sik in de USA, liekers sünd de Opnahmen meist blots in Kanada maakt worrn. De fiktive Iesenbahnsellschop AMRoad is anlehnt an de US-amerikaansche Sellschop Amtrak. All de Butenopnahmen sünd in Alberta un Toronto dreiht worrn. Amtrak hett för de Dreiharbeiten keen Verlööf geven, vun wegen man nich inverstah weer mit en Szeen, in de Caldwell ut Versehn in Hilly Afdeel kummt, as de sik jüst ümtütt. Opnahmen vun’n middleren Westen vun de USA sünd later eerst in den Film inföögt worrn, üm de richtigen Öörd dortostellen, sünners bi de Kampszenen op dat Dack vun de Waggons. En groten Deel vun de Szenen op’n Bahnhoff sünd in de Union Station in Toronto dreiht worrn – mit Utnahm vun de kroten Szeen, as de Tog op dat Stumpgleis vun’n Bahnhoff toföhrt. In de Szeen sütt een wirklich den Chicago & NorthWestern’s Downtown Terminal.
De Szeen, in de de Tog in den Bahnhoff rinföhrt un verwösten deit is in een Flegerhangar vun de Firma Lockheed in Burbank, Kalifornien nastellt worrn. Dorför is en Attrapp vun en Lokomotive in Originalgrött bruukt worrn.
Filmmusik ännern
Ofschoonst de Film al Mitt vun de 1970er Johren rutkamen is, weer de Soundtrack vun Henry Mancini vör sien Dood nie offiziell publizeert. Eerst in’t Johr 2002 is de in de Top Special Releases vun’t Johr mit rin nahmen worrn.
Borns ännern
Weblenken ännern
- Silver Streak in de Internet Movie Database (engelsch)