The Poseidon Adventure
| Filmdaten | |
|---|---|
| Plattdüütsch Titel: | — |
| Originaltitel: | The Poseidon Adventure |
| Düütsch Titel: | Die Höllenfahrt der Poseidon |
| Produkschoonsland: | USA |
| Johr vun’t Rutkamen: | 1972 |
| Läng: | 112 Minuten |
| Originalspraak: | Engelsch |
| Öllersfreegaav in Düütschland: | FSK 12 |
| Filmkru | |
| Speelbaas: | Ronald Neame |
| Dreihbook: | Paul Gallico Wendell Mayes Stirling Silliphant |
| Produkschoon: | Irwin Allen u. a. |
| Musik: | John Williams Al Kasha Joel Hirschhorn |
| Kamera: | Harold E. Stine |
| Snitt: | Harold F. Kress |
| Szenenbild: | William Creber |
| Kledaasch: | Paul Zastupnevich |
| Dorstellers | |
| |
The Poseidon Adventure (op Platt so veel as „Dat Poseidon-Aventüer“; dt. Titel: Die Höllenfahrt der Poseidon oder Poseidon Inferno) is de Titel vun en US-amerikaanschen Katastrophenfilm ut dat Johr 1972. De Film baseert op den Roman The Poseidon Adventure (dt.: Der Untergang der Poseidon) vun Paul Gallico ut dat Johr 1969. Speelbaas weer Ronald Neame. 2006 is en Remake vun den Film mit Kurt Russel un Josh Lucas rutkamen, dat aver kuum Acht funnen hett.
Inholt ännern
Dat Krüüzfohrtschipp Poseidon is op sien letzte Fohrt ünnerwegens vun New York City na Athen, as Kaptein Harrison de Naricht kriggt, dat in de Neeg vun Kreta en Eerdbeven passeert is. Dat Schipp is to de Tiet toplastig, vun wegen dat de Vertreder vun den Schippseegner an Boord Anwiesen geven hett, dat Schipp mit vulle Kraft to stüern ahn vörher Ballast optonehmen. Dat geiht jüst op Silvester to un an Boord warrt en groot Fest afhollen, as dat Schipp – dat na de Queen Mary 1 utsehn deit – vun en Monsterbülg tofaten kregen warrt un kappseist. Dat gifft en poor swore Explosionen un denn drifft dat Wrack koppöver op’n Ozean. In den Film geiht dat dorüm, woans en poor Lüüd, de dat överleevt hebbt, versöökt sik ut dat Schipp to redden, un wat se dorbi an Hinnern un soziale Kunflikten överwinnen mööt.
Anföhrer vun de lütte Grupp is Reverend Frank C. Scott, en rebellschen Prediger, de versöcht, de in’n Ballsaal inslaten Minschen dorvun, to övertügen, dat de Weg na baven, also in’n Schippsrump, föhrt. Man, de meisten Lüüd höört lever op de Tahlmeester, de seggt, dat en Söökmannschop jem blots an Oort un Steed finnen kann. Somit geiht blots ein lütte Grupp ut teemlich ünnerscheedliche Lüüd op den Vörslag vun’n Reverend in, över een vun de Wiehnachtsbööm na baven to kladdern.. Jüst noch rechttietig, üm sik vör dat vele Water to redden, dat jüst nu in dat Schipp indringen deit. Mit Scott överleevt blots dat Ehpoor Rogo, de Singersche Nonnie Parry, de Gewarfsmann James Martin, dat olle Ehpoor Rosen, de beiden jungen Lüüd Susan un Robin Shelby as ok de Boordstewart Acres dat Unglück.
De Grupp beraadt över jemehr Vörgahn un weet nich recht, wat se doon schüllt. De lütte Jung Robin Shelby vertellt jem, dat en Liddmaat vun de Schippsmannschop em seggt hett, datt de dünnste Steed in de Butenwand vun’t Schipp in’n Wellentunnel liggt, woneem de Andriefswell vun de Schippsschruuv dör den Rump geiht. Dor is de Kiel blots 2,5 cm dick an Steed vun 5 cm. Also versöcht de Grupp dorhen to kamen. Ünnerwegens draapt se en tweete Grupp vun Överleven Lüüd, de ünner’t Regeer vun’n Schippsdokter na’n Boog vun’t Schipp ünnerwegens sünd. Se wüllt sik nich ansluten un warrt an’t Enn ok nich reddt. De Weg in’n Wellentunnel is aver nich eenfach un bargt vele Gefohren. De Minschen mööt kladdern, swemmen un duken, wiel dat wietere Explosionen gifft. Jeedeen vun de Lüüd gifft an’t Enn sien Best, üm de Grupp dörtobringen, eenige blieft dorbi dood. Opletzt sünd dat blots söss Lüüd, de wohrhaftig bi’n den Wellentunnel ankamt. Dor warrt se opletzt vun de Mannschop vun en Heevschruver mit en Sniedbrenner reddt.
Kritiken ännern
- TV Spielfilm: Die ‚Poseidon‘ war die ‚Titanic‘ der 70er. Für die damals recht hohe Summe von fünf Millionen Dollar gedreht, erwies sich der Film an den Kinokassen als erfolgreichste Produktion des Jahres 1973 und löste prompt eine Flut von weiteren Katastrophenfilmen aus: In Gestalt von brennenden Hochhäusern, abstürzenden Flugzeugen oder dem bissigsten Haifisch der Welt fand das Verderben den Weg auf die Leinwand. Ronald Neames Opus erhielt neben zahlreichen Nominierungen, etwa für Kamera, Ausstattung und Schnitt, einen Sonder-Oscar für die Spezialeffekte und einen für den Song ‚The Morning After‘.[1]
- Lexikon vun’n internatschonalen Film: Ein mit großem technischem Aufwand inszeniertes Katastrophen-Spektakel, dessen Wirkungen sich mehr aus einer raffiniert ausgeklügelten Steigerung von Schocks und Effekten als aus der Klischeebeschreibung von menschlichen Verhaltensweisen in tödlicher Grenzsituation ergeben.[2]
Utteken ännern
De Film weer teemlich spoodriek. He weer för tohopen för 18 Filmpriesen vörslahn, dorünner för negen Oscars. Uttkent worrn is de Film mit fief Priesen, mit:
- 1973: den Oscar in de Kategorie Best Leed för Al Kasha un Joel Hirschhorn för’t Leed The Morning After.
- 1973: den Oscar in de Kategorie Sünneroscar för L.B. Abbott un A.D. Flowers för de optischen Trickeffekten.
- 1973: den BAFTA Film Award in de Kategorie Best Schauspeler för Gene Hackman.
- 1973: den Golden Globe in de Kategorie Best Nevendorstellersche för Shelley Winters .
- 1973: den Golden Reel Award in de Kategorie Best Toonsnitt – Dialogen för unbekannt.
Sequels & Remakes ännern
- 1979: Beyond the Poseidon Adventure – Speelbaas: Irwin Allen; mit Michael Caine, Sally Field, Karl Malden un Telly Savalas
- 2005: The Poseidon Adventure – Speelbaas: John Putch; mit Steve Guttenberg, Alex Kingston un Rutger Hauer
- 2006: Poseidon – Speelbaas: Wolfgang Petersen; mit Josh Lucas, Kurt Russell un Richard Dreyfuss
Literatur ännern
- Paul Gallico: The Poseidon Adventure (dt: Der Untergang der Poseidon). Heyne, München 2006, ISBN 3-453-50017-2 (vörher ok ünner den düütschen Titel Schiffbruch rutkamen)