Ööstern
De Ööstern (Ostreidae) höört to de Klass vun de Musseln. De Naam in de Wetenschop kummt vun latiensch ostreum, ut greeksch ostéon för „Knaken“. Se leevt op de hele Welt an de Felsen vun’t flache Tiedenwater. De Binnenwänn vun de Schell sünd ut Parlmoder. De Parlmoder vun de Ööstern kann ok Frömdkörpers, de indrungen sünd, vullstännig ümmanteln un so Parlen utbillen. Disse Egenschop warrt in asiaatsche Waters ok för de Parlentucht bruukt.
Ööstern | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Systematik | ||||||||||
| ||||||||||
Wetenschoplich Naam | ||||||||||
Ostreidae | ||||||||||
Rafinesque 1815 |
Ööstern köönt roh un lebennig oder överbacken eten warrn un gellt as en Delikatess. Se bargt vele Nehrstöff, de Vitaminen A, B1 un B2, as ok Magnesium, Kalzium, Zink, Phosphor un Jodid.
In’t 19. Johrhunnert weren Ööstern, to’n Bispeel in England, noch en Eten för arme Lüüd. Eerst as de Mehrtall vun de Öösternbänk dör dat Versmutten vun de See dood bleven, änner sik dat.
Ööstern warrt op’t best bi 3 bet 5 °C lagert un bleevt bet to negen Daag frisch. Se warrt för’t Lagern in Körv inpackt, so dat se sik nich to fröh apent. Wichtig is, dat de Ööster soltig Meerwater hett, sünst is se gau nich mehr to geneten. Op’t best smeckt se twischen September un April, in’n Sommer sünd de Ööstern bi’t Foortplanten un dorüm en beten mager.