Atrioventrikularknütt

De Atrioventrikularknütt (lat. Nodus atrioventricularis „Vörhoff-Kamer-Knütt“), kort: AV-Knütt oder ok Aschoff-Tawara-Knütt (na Ludwig Aschoff un den japaanschen Patholoog Sunao Tawara) is en Deel vun’t Anreegleddsystem vun’t Hart un liggt in’t Koch-Dreeeck. De Knütt besteiht ut sünnere Hartmuskelzellen un befinnt sik in de Wand twüschen den rechten un den linken Vörhoff an de Grenz to de Hartkamern. De AV-Knütt geiht wieter in den His-Bund, dat sik dorna in de beiden Tawara-Schenkels opdeelt.

Schema vun’t Hart mit Anreegleddsystem in blau. (1) Sinusknütt, (2) AV-Knütt

De elektrische Anregen geiht vun’n Sinusknütt ut un warrt över de Arbeitsmuskulatur vun de Vörhööv wieterleidt. Disse sünd aver dör dat Hartskelett ut Binngeweev gegen de Kamern elektrisch isoleert, so dat de Anregen nich op de Muskulatur övergahn kann.

De AV-Knütt stellt de eenzige elektrische Verbinnen twüschen de Vörhööv un de Hartkamern dor un hett mit 0,04 bi 0,1 m/s mit Afstand de sietste Leddsnelligkeit vun’t Hart. Dat heet, de Anregen warrt mit bannig Ophollt överdragen. In’t EKG warrt disse Ophollt as PQ-Tiet anwiest. Se is vun grote Bedüden för de koordineerte Kuntrakschoon vun de Vörhoff un Kamermuskulatur: Na dat Tosamentrecken (Systool) vun de Vörhööv treckt sik de Kamern dordör neemlcih mit ’n lütten Tietafstand tosamen, so dat de Kamern beter füllt sünd.

Wenn de Sinusknütt utfallt, övernimmt de AV-Knütt sien Funkschoon, man mit en düütlich sietere Frequenz vun 40 bit 50 mol in de Minuut. De AV-Knütt hett also ok de Anlaag, sik vun sülvst elektrisch to depolariseeren. In’n Normall hett dat keen Bedüden, vun wegen dat de Sinusknütt, em sien högere Frequenz „opdwingt“.

Wenn de elektrische Överleiden in’n AV-Knütt to langsom löpt oder blockeert is, seggt man dorto AV-Block. En gauere Överleiden twüschen Vörhoff un Kamer ünner Ümgahn vun den AV-Knütt liggt to’n Bispeel dat Wolff-Parkinson-Syndrom vör.

Weblenken

ännern