Benedikt V. (* in Rom; † 4. Juli 965 oder 966 in Hamborg) weer van' 22. Mai bit to'n 23. Juni 964 Paapst vun de kathoolsch Kark.

Scherbe vun dat Schiengraff (Kenotaph) Paapst Benedikt V. in Hamborg, Terracotta, vermootlich Frankriek, 13. Johrhunnert

Leven ännern

Benedikt weer Söhn vun en Römer mit Naam Johannes ut de Regio Marcelli. Benedikt gull as gelehrten Mann, wat hüm den Binaam Grammaticus inbroch. He wurr vun dat röömsch Patriziat 964 nah den Dood vun Paapst Johannes XII. tonächst to'n Paapst wählt. Kaiser Otto I. forder aber en Wedderinsetten vun den tovör ut Rom verdreeven Leo VIII., wiel de Römer gegen dat ok vun Johannes XII. tonächst billigt Privilegium Ottonianum verstött harrn. Dennoch wurr Benedikt up den Paapstthron sett. Paapst Benedikt hett sück Möh geven, de Schmach vun de letzt Johren to tilgen. Kaiser Otto I. hett hüm aber liekers nah de Eroberung vun Rom up en Lateransynode Enn' Juni 964 af- un in' Uttuusch Paapst Leo VIII. insett (Otto weer bi de Synode anwesend). Benedikt wurr an' 23. Juni vun de Römern an Kaiser Otto I. övergeeven un up de Synode as Fangener vörführt. As Invasor, Usurpater un Eidbrüchiger anklaagt, hett he up en Verteidigung affsehn un sück schuldig bekennt. He wurr as afsett un as ut Rom verbannt verkloort, to'n Diakon degradeert un de Upsicht vun den ebenfalls in Rom anwesenden Hamborger Arzbischop Adaldag ünnerstellt. As Fangener vun den Kaisers wurr he vun Adaldag nah Hamborg mitnommen. Adaldag gung mit Benedikt respektvull üm, liekers föhl de sück in dat nordisch Klima nich good un sall seggt hemm: „Bi jo Hyperboreern kann kien italisch Hart warm wurrn.“ Buterdem hett Benedikt vörherseggt, dat Hamborg, solang sien Gebeene hier ruhen würrn, zerstört un verwüst würr un wild Deerten in de Trümmern hausen würrn. Nahdem he kört Tiet nah sien Ankunft in Hamborg, an' 4. Juli 965 (nah anner Angaaven 966) storven weer, wurr sien Liek up Anordnung vun Otto III., vun den lateren Wormser Bischop Razo, um 998 nah Rom verbrocht.[1]

De Hamborger hemm hüm en Denkmal upricht, dat sück mit loos Graffmal (Kenotaph) noch bit 1805 in' Hamborger Mariendom befunn.

Literatur ännern

  • Rudolf Schieffer: Benedikt V. In: Lexikon des Mittelalters (LexMA). Band 1, Artemis & Winkler, München/Zürich 1980, ISBN 3-7608-8901-8, Sp. 1858.
  • Friedrich Wilhelm Bautz: BENEDIKT V. In: Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (BBKL). Band 1, Bautz, Hamm 1975. 2., unverännert Uplaag Hamm 1990, ISBN 3-88309-013-1, Sp. 483.
  • Horace Mann: Pope Benedict V. In: Catholic Encyclopedia, Robert Appleton Company, New York 1913.

Weblenken ännern

  Benedikt V.. Mehr Biller, Videos oder Audiodateien to’t Thema gifft dat bi Wikimedia Commons.

Enkeld Nahwiesen ännern

  1. Websteed ut Regesta Imperii, mit Anmarken to de Överführen vun de Paapstgebeene dör Razo
Vörgänger Amt Nafolger
Leo VIII. Paapst
964
Leo VIII.