De Chasuaren sünd en Stamm von de Germanen, de in Noorddüütschland leevt hebben schall. He kummt as Kasouarioi bi Ptolemäus un as Chasuarii bi Tacitus vör, ans weet wi nix von em.

Borns ännern

In Ptolemäus sien Geographike Hyphegesis, von de dat Original ut de Tied üm 150 n. Chr. is, sünd de Chasuaren in de Gegend von dat hüdige Noord-Westfalen un Süüdwest-Neddersassen intekent[1].

Tacitus schrifft 98 n. Chr. in sien Germania: Angrivarios et Chamavos a tergo Dulgubnii et Chasuarii cludunt, aliaeque gentes haud perinde memoratae, a fronte Frisii excipiunt.[2] (An de Dulgubniers un Chasuaren doot sik achtern de Angrivariers un Chamaven ansluten, un annere Stämm, de jüst nich so good kennt sünd, op de Vörsied geit dat mit de Fresen wieder. [vörn un achtern steit hier för West un Oost]).

Düden ännern

Von de Etymologie passt de Naam Chasuaren ganz good to’n Hasego, de an de Hase legen hett. Faken warrt ok dor von utgahn, dat de Chasuaren desülve Stamm sünd as de Chattuaren, aver anners as de ähnlichen Naams gifft dat dor keen Bewies vör.

Footnoten ännern

  1. Ptolemäus sien Geographike Hyphegesis: Book II, Kapittel 2
  2. Tacitus sien Germania: Kapittel 34