Derk Sibolt Hovinga

Derk Sibolt Hovinga (* 1909; † 1990) was en plattdüütschen Dichter, de op Grunnegs schreven hett.

Hovinga, de Ole Spraken studeert harr, was Buur in’t Oldambt. He schreev vör allen över de Natur un de Grunneger Kultur van disse Streek. Ok gahn welk Gedichten över historische Themen, Mythologie, Volksvertellen un mystisch Beleven. He hett negen Gedichtbannen rutgeven. Hovinga was in de Johren 1950 Redaktör van de Tiedschrift vör Nedersaksische Literatur ’t Swieniegeltje un dröög dor Gedichten un Bookbesprekens an bi.

1983 hett Hovinga de Literaire Pries van de Stichting ’t Grunneger Bouk utlangt kregen vör sien Dichteree.

Vanwegen dat sien Wark as heel musikaalsch ansehn wordt, hett’t Projekt Oost-Groninger Wereldmuziek welk van sien ‚Leder‘ op Musik sett un 2008 in Oostwòld, neet wied van sien oold Wahnhuus, spöölt un sungen.

Marten Grupstra hett en Büst van Hovinga maakt, un H. B. Reininga hett en Biografie van hüm schreven, Derk Sibolt Hovinga: Dichter en boer. De waarheid achter de mythe. De D.S.-Hovinga-Fonds geevt sien Gedichten opnee rut un subsideert wiedere Grunnegse Kulturwarken.

Warken

• Störm en stilte (1952)
• Miemern in twijduustern (1960)
• Oogst van mien aner laand (1968)
• Noar 't Adrillenmaart in Winschoot
• De raaise noar Peries van twij Oldamster boeren
• Balloaden, mythen, overleverns, gedichten en laiden van 't kustvolk (1980)
• Bloaren aan de levensboom (1982)