Diskuschoon:Raastäe

Rastede

De ole plattdüütsche Naam von Rastede is "Raast", hüdigendaags seggt man aver mehrstens "Raastä". In ganz ole Urkunden kummt ok woll de Naams "Ritterstedi (1059) un "Radestad" (1123) vör, aver um 1300 geev dat al den "Codex Rastedensis" un dar is dat bit vandagen in de hoochdüütsche Schriftspraak bi bleven.

Raastä liggt in de schöne Parklandschup an'n Geestrand 10 km nördlich von Ollnborg. Wahrschienlich weer de Gegend hier al in vörgeschichtliche Tiet besiedelt. Tomminnst is dat antonehmen, wiel hier al fakender Warktüge un Smuckstücken ut de Steentiet un de Bronzetiet in'n Bodden funnen woorn sünd De eersten schriftlichen Narichten stammt ut dat Jahr 1059. Domaals grünnde Graaf Huno St._Ulrichs-Parrkark in Raastä. Arzbischop Albert von Bremen deel disse twete Kark in'n Ammerland de Dörpen Nethen Hahn, Bekhusen, Lehmden, Rehorn, Loy, Hostemost, Hankhusen, Meerhusen (Großenmeer) un Raastä as Karspel to.

Um 1091 woor de Basilika von dat Benediktinerklooster inweiht. De Abt von dat Klooster stund in den Rang von enen Bischop un weer de hööchste Prälaat in de Diäzöse Bremen. Von den Arzbischop leet he sik kiene Vörschriften m aken un ok mit den Ollnborger Graaf un den sienen Voogt keem dat överlangs to Striet.In de Refomatschoonstiet (um 1529) woor dat Klooster uplööst. De Krüüzgang un dat Abthuus woorn 1643 afreten, de dreeschippige Kloosterkark 1757 afbraken. An de Stäe von dat Abthuus leet Graaf Anton Günther en Lusthuus uprichten

     Forts. folgt