Ellernbööm

De Eller (f. pl. Ellern, lat. Alnus) is eene Plantenoort, de to de Barkenfomilie tohöört. Up de nordlik Halfkugel gifft dat veele Oorten Ellern, in Middel-Europa find'n in'ne Hauptsook, dree Oorten: Gröön-, Gries- un Swatt-Eller. De Ellern hört to de sommergröönen Bööm, dat heit, see smitt eer Loof too jeden Winter aff. Finn'n deit'n de Ellern hauptsäklig in Fuchtgebeeten, wiel see een vun de wenigen Boomoorten is, de mit de Wötteln duurhaft in Water staan künnt un dorbie nich möör ward. Anners hefft se ok noch Löcker in ünnern Stamm to'n Aten haalen, wat't bi annere Bööm nich gifft.

Nütten doot de Dischers dat Ellernholt geern, wiel dat schöön glatt is un sick dortoo noch goot farben lätt, dormit ward dat toon Uttuusch föör Kirschboom- oder Nöötboomholt hernomen.