Evangelium (Liturgie)
Dat Woort Evangelium is in de christliche Liturgie de korte Naam for de leste vun twee oder dree Lesungen in den Goddesdeenst in'e Karken. Se is ut een vun de veer Evangelienböker ut dat Nee Testament nahmen un hett dor ehren Naam vun her.
In den kathoolschen Goddesdeenst is de Lesung vun dat Evangelium de Hööchdepunkt vun den Woortgoddesdeenst. Dor warrt de Stimm vun Jesus Christus sülms in höört. Vundeswegen warrt dat Evangelium begrött mit Halleluja-Ropen un mit den Halleluja-Vers, de dor tohöörn deit. In de kathoolsche Hillige Misse warrt dat Evangelium ehrt mit Lüchters un Wiehrook. Faken passeert dat so, dat dat kostbor utstaffeerte Evangeliar in en fierlichen Umtog (processio) vun't Altar na'n Ambo brocht warrt un dor gaht de Lüchters mit un de Wiehrook warrt rökert. Dat Vorlesen vun dat Evangelium is denn Sake vun den Diakon. Wenn keen Diakon to griepen is, maakt dat de Preester.
In de evangeelsch-lutherschen un Reformeerte Karken gifft dat faken gor keen dree Lesungen in de Karken. Bi de Lutherschen hett avers jedeen Sönndag in't Karkenjohr sien Evangelium, wat dor tohören deit un wat denn vorlesen weern schall. Dor höört dat Evangelium in de Liturgie to dat so nömmte Ordinarium missae. Bi de Reformeerten gifft dat keen sunnerliche Toordnung vun Bibeltexte to de Sönndage. In reformeerte Goddesdeenste warrt meist de so nömmte Lectio continua pleegt.
Wat for Afsnitte vun dat Evangelium an de enkelten Sönn- un Festdage vorlesen (un utleggt) weern schall, is in de kathoolsche Karken in de Leseordnung, bi de Evangeelschen in de Perikopenordnung regelt.