Snitt (Film)

(wiederwiest vun Filmsnitt)

Bi’n Film bedüüdt Snitt dat sichten un tohopensetten vun Toon- un Filmmaterial, dormit dorut en komplett Wark warrt. Disse Beteken kuumt dorher, dat Film- un Toonopnahmen op Magnetband oder Zelluloid optekent warrt. Ut dat Band warrt all de Saken rutsneden, de nich bruukt warrt. Dat wat över blifft, warrt denn passend tohopensett. Dorvun warrt denn de fardige Film oder dat fardige Toonstück.

Beroop un Opgaven

ännern

De Beroop to disse Arbeid warrt in’n düütschen Spraakruum bi Feernseh- un Filmprodukschonen af un an Cutter nöömt, man en schuulte Beteken is dat nich. Afleddt is dat ut dat Engelsche vun to cut „snieden“. In’n engelschen Spraakruum bruukt man disse Beteken aver nich. Dor warrt "film editor" un editor seggt. De düütsche Beroopsverband Bundesverband Filmschnitt-Editor e.V. bruukt de Beteken Filmeditor un de staatlich acht Utbillnsberoop heet „Film- u. Videoeditor (IHK)“.

De Filmeditor sett de Bild- un Toonopnahmen na de Wünsch vun den Speelbaas oder ok in Tosamenarbeid mit em to en sinnvull Eenheit tohopen. Dordör driggt he nich jüst wenig to de künstlerische Gestalten vun en fardig Filmwark bi. De Editor arbeidt in’n Snitt (Sniedruum) mit den Schriever, Speelbaas oder Filmproduzenten tosamen un snackt sik eng mit em af. De Snitt is en Interpretatschoon vun de Bildspraak vun den Kameramann, de anhand vun de Vörgaven vun de Geschicht dör den Schriever vörgeven is un ümsett warrn mutt. Aver ok Vörgaven vun Rundfunksenners, technisch Richtlienen un Sennenformaten speelt bi de Arbeid en Rull.

De Opgavenrebeden vun’n Filmsnitt sünd veelsietig. Dat gifft Arbeiden in de Publizistik, also aktuell Berichten, t. B. in de Narichten oder in Magazinen, Speel- un Dokumentarfilmen, Feernsehreegen nu anners wat. Wiel de Föddern an den Editor teemlich verscheeden wesen künnt, is de tomeist op eenige Rebeden un op enkelte technisch Systemen spezialiseert.

De Filmsnitt

ännern

Gestalten

ännern

En Snittsteed in’n Film (engl. cut betekent de Steed, woneem twee ünnerscheedlich Opnahmen mitenanner verbunnen warrt. To’n Afgrenzen vun de Överblennen snackt man mitünner ok vun’n „harten Snitt“. Dat heet an sik, dat twüschen twee Biller keen direkten Tosamenhang besteiht (Wessel vun Tiet oder Oort). Aver en Filmsnitt kann ok so sütje wesen, dat de Tokieker em nich bewusst wohrnehmen deiht.

De Snitt is en kreativ Element bi’t Ümsetten vun en Film. Dat Dreihbook, de Kamera, de Schauspelers un de Speelbaas levert dat Rohmaterial, man dör dat Tohopensnieden warrt dorut eerst en filmisch Kunstwark. Dör de Utwahl un dat openanner Afstimmen warrt de Dynamik maakt, de de Film hebben schall un dör de Utwahl vun de Biller warrt ok de Perspektive vnu’t ertellen fastleggt. De Snitt hett dorüm en groten Influss op den Inholt vun en Film, un woans sik de Wirken vun den Film dorstellt. Lütte Ännern vun’n Snitt künnt de Struktur vun en Film düchtig verännern.

Systemen

ännern

Bi’n Snitt warrt groff in digital un analogen Videosnitt un in den mechaanschen Filmsnitt an Snieddisch ünnerscheed. Vundaag warrt veel mit digitalen Systemen arbeidt. De echte Üngang mit dat Filmmaterial vun Hand is dorüm teemlich roor worrn. Nadem dat Material eerst digitaliseert is, warrt de restliche Arbeid blots noch mit’n Reekner maakt. Eerst wenn de Film fardig sneden is, warrt dat Material wedder op en Negativ anwennt. Faken bruukte Systemen sünd t. B. Avid oder Final Cut Pro.

Aver ok de traditschonellen Techniken un Redschoppen warrt deelwies noch bruukt. Bi’n trdaditschonellen Filmsnitt an’n Snieddisch oder an en Moviola warrt dat mit de Kamera dreihte Material afsneden un de Filmeditor sett dat denn wedder so tohopen, as de Speelbaas dat hebben will.

Blennen

ännern
  • Överblennen (engl. lap dissolve): dat is en Filmssnitttechnik, wobi dat Bild nich eenfach hart afsneden warrt. Dat olle Bild warrt hier langsom utblennt un to lieken Tiet en ne’et Bild inblennt. De Övergang warrt dordör fletig. Dat warrt faken bruukt, üm twee Szenen, de wiet utenenn liggt, klorer to maken.
  • Wischblennen (engl. wipe): Dat is en Snitttechnik, bi de dat olle Bild vun dat ne’e wegschaven warrt. Disse Technik warrt vundaag nich mehr faken bruukt. Se kann dorto denen, üm twee Vörgäng dortostellen, de to lieken Tiet an twee ünnerscheedlich Öört stattfinnt.
  • Trickblennen verwennt verscheeden Tricks, üm vun een Bild na dat annere övertoblennen.
  • Op- un Afblennen (engl. fade-in, fade-out) trennt twee Szenen düüdlich vunenanner af.
  • Akustisch Klemm: Bi disse Methood warrt twee Szenen dör den Toon ünnerstütt. Tomeist warrt dat dör den Filmscore (Filmmusik) toweeg brocht, faken warrt aver ok dat Stilmiddel vun de vörtogen Dialogdeelen und Tooneffekten bruukt, d. h., man höört al en Person snacken, ofschoonst sik eerst en beten later dör en Szenenwessel wiest, dat de Person to en annere Szeen höört.

Literatur

ännern
  • Joachim Polzer (Hrsg.): Weltwunder der Kinematographie – Beiträge zu einer Kulturgeschichte der Filmtechnik (7. tgaav 2003) – Eberhard Nuffer: Filmschnitt und Schneidetisch. Polzer Media Group, Potsdam 2003. ISBN 3-934535-24-0
  • Paul Read. A Short History of Cinema Film Post-Production (1896 - 2006). In: Joachim Polzer (editor). Zur Geschichte des Filmkopierwerks. (On Film Lab History). Weltwunder der Kinematographie. Beiträge zu einer Kulturgeschichte der Filmtechnik. Vol. 8.2006. April 2006. ISBN 3-934535-26-7