Glenn Theodore Seaborg
Glenn Theodore Seaborg (* 19. April 1912 in Ishpeming, Marquette County, Michigan; † 25. Februar 1999 in Lafayette, Kalifornien) weer en US-amerikaansch Chemiker un Karnphysiker. He weer bedeeligt an dat Opdecken vun de Elemente Plutonium, Americium, Curium, Berkelium, Californium, Einsteinium, Fermium, Mendelevium, Nobelium un Seaborgium. För sien Arbeiten to de Isoleeren un Identifizeeren vun Transuranen wurr he 1951 mit den Nobelpries för Chemie uttekent.
Persönliches
ännernGlenn Seaborg hett an de University of California, Los Angeles (Bachelor 1934) un an de University of California, Berkeley studeert, wo he 1937 sien Doktertitel maakt hett. Hier wurr he 1939 Instructor, 1941 Assistant Professor un 1945 Perfesser vun de Chemie. Af 1971 harr he den Rang vun en University Professor. 1958 bit 1961 weer he Kanzler vun de Universität.
He hett över 100 Isotope vun chemisch Elemente opdeckt un weer an dat Opdecken vun de Transurane bedeeligt.
Seaborg weer een vun de Mitünnerschrievers vun den Franck Report, de sück gegen den Gebruuk vun de Atombomb in den Krieg gegen Japan utspreeken dee.
1942 hett he de Sekretärin Helen Griggs heiraadt. Wegen den Krieg harrn se kien Tiet, sünd in Nevada ut den Toog vun Los Angeles nah Chicago utsteegen, um to heiraten. Dat stell sück denn aber herut, dat de Oort, wo se utsteegen weern, kien Standesamt harr. Se mussen dorum mit en Postlastwagen in de nächste Stadt fohren. Seaborg harr mit Helen söss Kinner un hett sück för Sport begeistert; Golf weer sien leevste Hobby. Van 1961 bit 1971 weer he Vörsitter vun de United States Atomic Energy Commission.
1998 hett he en Slaganfall harrt un is an' 25. Februar 1999 in Lafayette in Kalifornien storven. Sien 90 Daagböker wurrn in de Library of Congress upbewohrt.
Utteknungen
ännern1951 kreeg he tosommen mit den Physiker Edwin Mattison McMillan den Nobelpries för Chemie „för hör Opdecken in de Chemie vun de Transuranelemente“.
1980 führ he as Eerster de Transmutatschoon vun Bismut to Gold dör, en Teel, das Alchemisten up de Söök nah den Steen vun de Wiesen johrhunnertelang vergeevlich to recken versöökt hemm.
Neben de hööchste Utteknung, den Nobelpries, kreeg Seaborg völ wiedere Anerkennungen, insluutend ruch weg 20 Ehrendokterwürden, etliche Medaillen un en Ehrenliddmaatschap in de Chemical Society in London.
Dat chemische Element 106 (fröher Unnilhexium) kreeg to sien Ehren in dat Johr 1997 den Naam Seaborgium (Sg). Seaborg is de eenzige Minsch ween, de noch leev, as en Element nah hüm nömmt wurr.
Siet 1948 weer he Liddmaat vun de National Academy of Sciences. 1959 kreeg he den Enrico-Fermi-Pries un 1991 de National Medal of Science. Seaborg weer af 1973 Liddmaat vun de Düütsch Akademie vun de Natuurforscher Leopoldina.[1]
De Glenn T. Seaborg Medal vun de UCLA för herutragen Leistungen in Chemie un Biochemie is nah hüm nömmt un he weer 1987 de eerste Priesdräger. Hüm to Ehren wurr de Glenn T. Seaborg Award for Nuclear Chemistry vun de American Chemical Society siet 1955 vergeeven.
Literatur
ännern- R. L. Kathren, J. B. Gough, G. T. Benefiel (Herausgeber) The Plutonium Story: The Journals of Professor Glenn T. Seaborg 1939-1946, Batelle Press, Columbus/Ohio 1994
- D. C. Hoffman, A. Ghiorso, Glenn T. Seaborg Transuranium People: The inside story, World Scientific 1999
Schriften
ännern- Modern Alchemy: The Selected Papers of Glenn T. Seaborg. World Scientific, 1994
- Man Made Transuranium Elements. Prentice Hall, 1963
- Transurane. Synthetische Elemente. Franckh, Stuttgart 1966
- mit E. K. Hyde & I. Perlman: The nuclear properties of the heavy elements. 2 Bände. Prentice-Hall, 1964
- Nuclear Milestones. Freeman, San Francisco 1972
- mit B. S. Loeb: Kennedy, Krushchev and the test ban. University of California Press, Berkeley 1981
- mit I. I. Rabi, Robert Serber, Victor Weisskopf & Abraham Pais: Oppenheimer. Dutton, New York 1969
- mit J. J. Katz & L. R. Morss (Hrsg.): The chemistry of the Actinide elements. 2. Uplaag. Chapman and Hall, 1986
- mit W. D. Loveland: The elements beyond Uranium, Wiley 1993
- mit R. C. Colvig: Chancellor at Berkeley. University of California Institute of Governmental Studies Press, Berkeley 1994
- Transuranium Elements. Past, present and future. In: Acc. Chem. Res. Band 28, 1995, S. 257–264
Weblenken
ännern
Glenn Theodore Seaborg. Mehr Biller, Videos oder Audiodateien to’t Thema gifft dat bi Wikimedia Commons.
Enkeld Nahwiesen
ännern