Grööntüüch
Grööntüüch is een Sammelbegriep för allens wat de Minschen von de Planten äten daun: Bläder, Frücht, Stängel und Wörtel. Dat möt nich gröön, man kann ok witt, rood oder geel sin.
 |
Dat lett so, as wenn disse Artikel nich so akraat is as de ween schull. Kiek up Wikipedia:Pleeg, daar to diskuteren, wat verbetert oder ännert warrn mott. |
Dat wichtigste is woll jümmers noch de Kool. Den gifft dat as Gröönkool, Rosenkool, Koppkool, Koolrabi un Blomenkool.
Den Koppkool gifft dat as Wittkool, Roodkool, Spitzkool un Wirsing.
Denn kummt all de Wörteln oder Woddeln. De wardt faaken tosamen mit gröne Arfen kookt.
Mit de Arfen verwandt sünd de grönen Bohnen, de in dat Gericht Beern, Bohnen un Speck höört, man meist mit Petersill as Bilaag eten wardt.
Bi’n Gröönhöker krist ook riepe Arfen, Bonen un Linsen. Von elkeen ward ’n stampige Supp kookt, dor höört an fresch Grööntüüch Woddeln, Porree, Sellerie un Petersillenwörtel rin.
Ut Wittkool ward faaken Suurkool maakt. Ook Gurken un rode Beet wardt traditschonell in Suur leggt, man dat gifft ook frische Smoorgurken mit Hack.
Salaatgurken höört to't niemoodsche Grööntüüch, so as Tomaaten, Paprika un so wieder. Öllere Rohkost sünd Koppsalat un Feldsalat.
Un denn gifft dat noch ’n ganz fein Grööntüüch, den Spargel. De kümmt tosamen mit Wörteln, Porree un Sellerie in de Hochtietssupp.
Swartwörteln sünd sotoseggen de Spargel von’n Winter.
Un denn is dor noch de Spinaat. De ward traditschonell to Moos kaakt un mit kaakte Eier (un natürlich Kantüffeln) eten. Draffst awers nich warmhollen, ans smeckt he as inslapen Fööt.
