Gradus ad Parnassum

Gradus ad Parnassum (Schritt na den Parnass to) is en Latienschen Spröök. He warrt bruukt, wenn een andüden will, dat en Künstler oder en Organisatschoon, de sik mit Kunst (tomeist mit Musik) befaten deit, nu en Schritt wieter kamen is mit siene Kunst. De Parnass is en Barg in Grekenland un in de greeksche Mythologie warrt seggt, up düssen Barg weern de Musen tohuse. Överdragen bedutt de Parnnass, sünnerlich in de Tied vun dat Barock, de Musen (d. h. de Künste) ehre Heimat. Wenn een nu en Gradus ad Parnassum nahmen hett, denn so is he wedder en beten dichter rankamen an de Heimat vun de wahre Kunst.

Musiktheorie

Unner düssen Naam Gradus ad Parnassum is 1725 en Book rutkamen, dat vun Johann Joseph Fux schreven wurrn is. Dor befaat he sik up Latien mit den Kontrapunkt in. Düt Book warrt as Fux sien wichtigst theoreetsch Wark ankeken. Bach sien Schöler Lorenz Christoph Mizler hett dat 1742 in't Düütsche översett'. Bit in dat 20. Johrhunnert rin in dat as Lehrbook bruukt wurrn. Up de Musik vun de Wiener Scholen, wat en Vörform vun de Wiener Klassik weer, hett düt Book duchtig inwarkt.

Etüden

Muzio Clementi hett twuschen 1817 un 1826 en Lehrbook för Klavier mit düssen Titel rutbröcht. Dor finnt sik 100 Lehrstücken oder Etüden in.

Claude Debussy

In dat eerste Stück vun sien Children’s Corner hett Claude Debussy sik 1908 noch mol ironisch mit de Klavierstücken vun Clementi un mit Fux siene Lehre vun den Kontrapunkt befaat'. Düt eerste Stück heet Doctor Gradus ad Parnassum.