Hünenbedden von Grundolendörp

De Hünenbedden von Grundolendörp sünd en Hünengraffsteed von de Noordsche Megalitharchitektur bi Grundolendörp in’n Landkreis Stood in Neddersassen.

Dat sünd alltohoop veer grote Hünenbedden, de all een (to de Längsass) dwars stellt Rechteckdolmen hebbt. En föfft Hünenbedd hett dat bet in dat 19. Johrhunnert noch geven.

De veer middellangen Bedden liggt na Westen to vör dat Dörp, hen na Bliersdörp, in en Bökenholt, dat Dohren heet. De Rechteckdolmen harrn maal twee Decksteen, de aver bloot noch bi de Kamern I un IV dor sünd. Von Kamer II fehlt een un von Kamer III fehlt all beid. Bi de Anlaag III düüdt dat Draagsteenmunster dor op hen, dat dor villicht dree Decksteen op legen hebbt. De Bedden I bet III liggt in en Reeg, de Noordwest-Süüdoost utricht is, wieldes Nr. IV üm 30 m parallel versett na Süüdoosten liggt. De Dreerformation is alltohoop bi 120 m lang. De Togäng to de Kamern III un IV liggt in’n Noordoosten, de beiden annern in’n Süüdwesten.

De Anlaag I is mit 51 m de längst un hett sik ok opbest hollen. 75 Findlinge rahmt ehr in. Bloot de Kamer in Bedd I liggt op de Längd betagen meist in’e Midd. De dree annern sünd wat na de Ennen hen versett. De Bodden weer mit en Plaaster ut runne Geröllsteen plaastert un leeg op en Aschschicht, de op 2845 v. Chr. (unkalibreert) dateert warrn kunn. De funnen Knaken un Bigaven sünd as Tweetgräffnis in de Bronztied in de Bedden ingraavt worrn. Welk Decksteen wiest Schalen. Bi en Graavakschoon 1905 hett Carl Schuchardt binnen de Anlagen I un II Steenplaaster mit en Grött von üm un bi 2,5 m² funnen. In Kamer III hett he en Beker ut de Snoorkeramiktied un en eern Sleev funnen.

Literatur

• H. Schirnig (Rutgever): Großsteingräber in Niedersachsen. 1979