Hermann Teuchert

Hermann August Teuchert (* 13. März 1880 in Loppow; † 13. Januar 1972 in Heidelberg) weer en düütschen Germanist un Dialektoloog.

Teuchert is 1880 as Söhn von Friederike (borene Mekelburg) un den Buur Martin Ludwig Teuchert in Loppow boren un hett 1901 in Berlin dat Abitur maakt. Von 1901 bet 1907 hett he Klassische Philologie un Germanistik an de Universitäten Straßborg un Berlin studeert. Sien Dokter hett he 1907 mit de Arbeid Laut- und Flexionslehre der neumärkischen Mundart an de Universität Berlin maakt. 1907 bet 1908 weer he Assistent bi dat Rheinische Wörterbuch in Bonn ünner Johannes Franck.

1908 bet 1910 weer he Studienreferendar un Assesser in Berlin un denn 1910 bet 1920 Oberlehrer an’t Paulsen-Realgymnasium in Berlin-Steglitz. An’n Eersten Weltkrieg hett he in en Infanterieregiment deelnahmen un weer toletzt Hauptmann. He weer von 1920 af an Perfesser för plattdüütsche Philologie an de Universität Rostock. De Steed hett he bet 1954 hatt, as he in Rohstand gahn is. 1971 is he to sien Kinner na Heidelberg trocken, de em pleegt hebbt, bet he 1972 doodbleven is.

Priesen

1954 hett Teuchert den Bröder-Grimm-Pries von de Universität Marburg kregen un 1961 den Nationalpries I. Klass för Wetenschop un Technik. 1964 hett he den Joost-van-den-Vondel-Pries von de Universität Mönster utlangt kregen. Toletzt hett he noch 1970 den Ehrendokter von de Universität Rostock kregen.

Warken

Mecklenburgisches Wörterbuch. (tohoop mit Richard Vosslo von 1937 af an rutgeven)
Brandenburg-Berlinisches Wörterbuch.
Der mecklenburgische Sprachraum. 1929
Niederdeutsche Mundarten. Texte aus alter und neuer Zeit. Leipzig 1935
Die Sprachreste der niederländischen Siedlungen des 12. Jahrhunderts. Niemünster 1944
Die Mundarten der brandenburgischen Mittelmark und ihres südlichen Vorlandes. Berlin 1964