In Oostfreesland is’t am besten

Dat plattdütske Leed In Oostfreesland is’t am besten is sowat as de inoffiziell Streek- un Lanneshynmne van Oostfreesland. Se wurr schreven van Enno Hektor un het de sülvige Wies as dat dütske Karken- un Kinnerleed „Weißt du wieviel Sternlein stehen“.

In dat Jahr 1850 sall Enno Wilhelm Hektor ut Door'm up’n Reis in de Weertshuus in Dernau tüsken Köln un Bonn en Paus maakt un dit Leed schreven hebben. He harr van Oostfreesland weg mutt, umdat he daar kien Geld verdenen kunn. Toeerst was de Naam van dat Leed „Sehnsucht nach der Heimat“, man word vandag blot „In Oostfreesland i’t am besten“ of „Oostfresenleed“ nöömt. De Text is nett so weekmodig as sülvstironisk un maakt Riebelee van mennig oostfreesk Egenarden. Lüü menen, dat dit Leed sowat as en Parodie up dat Dütsklandleed wesen sull, dat nett tovöör up Helgoland upschreven wurr.

Text van dat Leed

In Oostfreesland is t am besten,
Aver Freesland geit der nix,
War sünt woll de Wichter mojer,
War de Jungens woll so fix?
In Oostfreesland mag ick wesen,
Anners nargens lever wesen,
Aver Freesland geit mi nix.

Nargens bleit de Saat so moje,
Nargens is de Buur so riek,
Nargens sünt de Kojen fetter,
Nargens geit de Ploog so liek,
Nargens gift so faste Knaken,
Weet man leckerder to maken
Botter, Kees' un Karmelkbree.

Nä, t is nargens, nargens bäter
As war hoch de Dieken stahn,
War upt Eiland an de Dünen
Hoch henup de Bulgen slaan;
War so luut de Noordsee bullert,
War ji könen up de Dullert
Dreemast-Schepen fahren sehn.

War in d Wagen Törf un Kinner,
Worden haalt vant Hochmoor her;
War de ganse Welt sück lüstig
Makt upt Ihs bid' t Genferbeer;
War s' int Feld mit Kloten scheten,
War se Bookweit-Schubbers eten,
Harm up Freërsfoten geit.

Vör Oostfreesland, vör Oostfreesland
Laat ick Bloot un Leven gern,
Weer ick man wär in Oostfreesland,
War so mennig söte Dern.
In de Frömde wünsk ick faken:
Kunk doch Moders Breetpott kaken
Hören wär in d Hörn bi t Für.