Karl Löffler

Karl Valentin Immanuel Löffler (Schrieversnaam Nümärker; * 10. Oktober 1821 in Berlin; † 6. November 1874 in Koblenz) weer en plattdüütschen Schriever.

Löffler is 1821 as Söhn vun’n Pastoor vun de St. Gertraudskirch in Berlin boren. Al 1824 is de Familie aver na Tornow gahn, wo de Vader de Pastoornstell övernehm. Op Gymnasium weer he in Landsberg. Löffler schall na’n Dood vun sien Vader in Berlin Juristeree studeert hebben, is in Berlin aver nich as Student natowiesen. He leevt denn in Berlin as Schriever un grünnt de Berliner Gerichtszeitung. 1860 warrt he denn Direkter vun de Zuckerfabrik Rothensee bi Madeborg. 1865 bet 1868 leevt he in New York un denn wedder as Schriever in Berlin un Frankfort an’n Main. 1874 blifft he in Koblenz dood.

Warken

• Ut ’t Dörp. Lustege Vertellungen, Costenoble, Jena 1868
• Album plattdeutscher Dichtungen. Grunow, Leipzig 1869
• För miene un’ anner Lü’s Göären. Allergehand nüe Vertellnisse för de leewe Kingher. Grunow, Leipzig 1869
• Gruoss ut Mark Brannenborch an Sien’ Hoheet Hartoch Arnst van Coburg-Gotha. Stollbergsche Buchdruckerei, Gotha 1869
• Van mienen Keenich Willem. Costenoble, Jena 1869
• De Theerschwöäler. ’Ne eenfache Dörpgeschichte ut Mark Brannenborg. Grunow, Leipzig 1870
• Leev weet Rath. Kummedjenspill m. Singsang in eenen Uptog, Koch, Leipzig 1877
• Ut min Dischlad. Dit un Dat in nige Vertellzels. Koch, Leipzig 1878

Kiek ook bi

• List vun plattdüütschen Schrievers

Weblenken

• Karl Löffler in de Datenbank Die niederdeutsche Literatur (hoogdüütsch)

Bi’n Wikiborn gifft dat Originalschriften vun den Schriever: Karl Löffler.