Ketel

Dit Woort hett noch annere Bedüden: kiek dorför ünner Ketel (Vörnaam).

En Ketel is en groten Pott ut Metall, fröher sünd Ketels ut Stahl, Kopper un Messing maakt worrn, un man hett se in de Köök bruukt för Supp un anneres un in de Waschköök to’n Wäsche maken.

Ketels sünd ok bruukt worrn för Dampmaschiens, för Scheep un Lokomotiven, wo dat Water drin weer wat mit Kohlen oder Ööl heet maakt worrn is. Düsse Ketels weren dichtmaakt un blots ’n paar Rohre anmonteert, dat dat Water rin un de Damp rutströmen kunn. De hete Damp is denn to’n Zylinder leet worrn för de Antrieb.

Op ’n Damper verkalkt so’n Dampketel mit de Tiet, un denn güng dat an’t Ketelkloppen. Riekere Reeders hebbt dat in’e Warft maken laten - dat gifft ok ’n Leed von de Hamborger Ketelklopper - man op so’n Seelenverköper mussen dat de Matrosen op See maken. Disse Ketelkloppers harrn ok jemehr egen Spraak, de Kedelkloppersprook.