Kiel (Schipp)

Een Kiel (m.) is bi een Schipp de ünnerste Deel. Bi de olen Seil- un Ruderschepen weer dat een groten Balken ut Holt. Mit den Kiel füng de Bau vun een Schipp an. De Kiel drägt de Spanten un de Masten sünd dor ook an fastmookt. Anners seggt: Wat för een Minsch dat Rüchgraat is, dat is de Kiel för een Schipp.

Blangen de statische Funkschoon hett de Kiel bi Seilschepen ook een hydrodynamsche Funkschoon. He sörgt dorför, dat de Wedderstand dwars to de Fohrt grötter is, as in de Richtung vun de Fohrt. Dormit drifft een Schipp nich so gau af. Bi lütte, platte Seilschepen, so as Evers, sörgt dorför ook de Sweerter an de Sied.