Knüüst sünd de twee Ennstücken vun en Broot, de överbleevt, wenn dat Broot in Schieven sneden warrt. To den ersten Knuust, de vörweg afsneden ward, seggt'n Lachknuust, wiel denn freit'n sick op wieders schönes Broot. Dat letz End vun dat Broot ward Brummknuust nömt, wiel denn gift nix mehr. Bi de Bäckers un in'ne Brotffobrik ward de Knüüst faken as Affall opfasst un as Foder för de Deerter bruukt. Se köönt aver ok in de Köök noch bruukt warrn un to'n Bispeel in de Melksupp bröckelt warrn.

En Knuust