Kopp (Anatomie)
De Kopp (m., pl. Köpp, lat. caput) is de böberst Deel vun den minschlich Lief un de vörderst Deel vun de Deerten. An den minschlich Kopp sitt vun buten to seen: de Mund, to’n Eten un Drinken; de Nääs, to’n Aten halen un Rüken; de beiden Ogen, to’n Kieken; un de beiden Ohren, to’n Hören.
.jpg)
To sehn sünd an'n Kopp ok ünnerschedlik Hoor: Dat Kopphoor, boben op den Kopp, vun de Stiern bet in'n Nacken. Blots bi de Keerls geiht düt Kopphoor direktemang in'n Boort öber. De Boort geiht an de Sieten vun de Backen los, geiht twüschen Mund un Nees dörch un ünnen bet ant Kinn. Dat Kopphoor bi Froons- und Mannslüüd, as ok de Boort bi de Mannslüüd ward, je na de Mood vun den Putzbüdel torechtsnee'en.
Inwennig in’n Kopp un dormit nich to sehn, is de Liekwichtsinn un de Bregen, de dat Stüern vun all de Funktonen an’n Lief öbernehmen deit.
