Lüttje Möwe

Die Lüttje Möw(e) (Hydrocoloeus minutus, Syn.: Larus minutus), up Platt ok Lüttje Korv un Dwergmeeuw, is de lüttjeste Aart mank de Möwen (Laridae). Se brott in Gemarken, de wiet ut’nanner liggt, vun Skandinavien un de süüdliche Noordsee, over Oosteuropa hen bit na dat Siedland vun Sibirien, un ok achter’n Baikalsee. Vun de 1960er Johre af an hett sik ok in de Nearktis en lüttje Populatschoon bi de Groten Seen un wieter nöördlich ansiedelt.

Lüttje Möw(e); Lüttje Korv; Dwergmeeuw
Lüttje Möwe
Systematik
Ünnerstamm: Warveldeerten (Vertebrata) Klass: Vagels (Aves) Ornen: Tüütvagels (Charadriiformes) Familie: Möwen (Laridae) Geslecht: Hydrocoloeus Oort: Lüttje Möwe
Wetenschoplich Naam
Hydrocoloeus minutus
(Pallas, 1776)

Wo de Lüttje Möwe bröden deit (root) un wo se in'n Winter steiht (blassroot)

Video vun Lüttje Möwen.

Wenn se bröden deit, is de Lüttje Möwe in dat Binnenland an Meere, Bröke un in’n Sump togange. Dor hollt se sik faken bi de Kolonien vun Kieren oder Swattkoppmöwen up. Buten de Brödeltied is se up de wiete See to finnen. Over Winter steiht se to’n groten Deel vun de Oostsee na Westen to bit an den Atlantik, na Süden to bit na Afrika un over de Middellannsche See hen bit an de Kaspische See. Up’n Treck kann de Aart allerwegens an’e Waterkant un an Waters in’t Binnenland uptreden. Wenn se bröden deit, fritt de Lüttje Möwe sunnerlich Insekten, in dat Winterhalfjohr avers Fisch un annere Deerter ut’e See.

Kennteken

De Lüttje Möwe is 25-27 cm lang un kann ehre Flunken 75-80 cm wiet ut’neen spannen. Dor is se bi en Drüddel lüttjer mit, as de Swattkoppmöwe. Heken weegt twuschen 82 un 127 g, Seken man bloß twuschen 68 un 113 g. De beiden Geslechter verscheelt sik nich. Dat duert 2 Johre, denn dreegt de Jungen datsülvige Fedderkleed, as de Olen.

Wo se in Middeleuropa bröden deit

In Middeleuropa brott de Lüttje Möwe in Gemarken, de wiet ut’neen liggt un se hoolt sik dor meist ok nich lang. Vunwegen, datt de Aart in’n Sommer an allerhand Stäen in gröttere Tahlen steiht, passeert dat jummers mol wedder, datt se sik dor ansiedelt un ok bröden will. In lüttjere Tahlen brott se in Süüdoostsweden un in Däänmark. Vun de 1980er Johre af an brott se ok in de Nedderlannen un in Düütschland, vun de 1990er Johre af an ok in Norwegen.. Ok in England versocht se dat hen un wenn.

Wat se freten deit

In de Brödeltied fritt de Lüttje Möwe sunnerlich Insekten, de se meist in’t Flegen fangen deit. Anners, as annere Möwen un Kieren gifft se sik ok mit ganz lüttje Insekten tofreden un fangt ok Muggen, de man bloß en poor cm over’t Water fleegt. Man ok grote Goldpeer veracht se nich. Meist jaagt se Jumfern, Fleegen un Muggen. Hen un wenn fritt se ok Waterwanzen, Waterkevers un Larven vun Goldpeer un Muggen, un hoolt de ut dat Water rut. Wenn se up’n Treck unnerwegens is oder wenn dat nich so veel Insekten gifft, hollt se sik an lüttje Fische, Wörmer, Weekdeerter oder anner Tüüchs. Meist maakt de avers bloß en lüttjen Deel vun ehr Freten ut.

Wie se sik vermehrt

Eier, Sammlung Museum Wiesbaden

De Nester weert up Eilannen boot, oder annerwegens, wo Feende over Land nich good henkamen könnt. Meist is dor Water umto. Bestahn doot se ut Deele vun de Planten an’t Öwer. De Eier weert vun Midden Mai bit Midden Juni hen leggt. Normolerwiese sünd dat een bit dree Stuck. Bröden doot de Lüttjen Möwen 21-23 Dage lang. Dat Freten bringt beiden Ollern ran. Flegen könnt de Lüttjen na 21-24 Dage.

Bestand

De IUCN taxeer groff, in’t Johr 2002 harr dat weltwied bi 0,57 bit 1,7 Mio. Lüttje Möwen geven. Dor weer se nich in Gefohr mit.

Literatur

• Klaus Malling Olsen, Hans Larsson: Gulls of Europe, Asia and North America, Helm Identification Guides, Christopher Helm, London 2003 (Nee upleggt un verbetert 2004), ISBN 978-0-7136-7087-5, S. 522–534
• Urs N. Glutz von Blotzheim, Kurt M. Bauer: Handbuch der Vögel Mitteleuropas, Band 8/I, Charadriiformes (3. Deel) Schnepfen-, Möwen- und Alkenvögel. Aula, Wiesbaden, 1999. ISBN 3-923527-00-4, S. 225–251
• Peter J. Ewins, D. V. Weseloh: Little Gull (Larus minutus) in A. Poole (Rutg.): The Birds of North America Online, Cornell Lab of Ornithology, Ithaca 1999,
• Josep del Hoyo, Andrew Elliott, Jordi Sargatal (Rutg.): Handbook of the Birds of the World. Volume 3: Hoatzin to Auks. Lynx Edicions 1996, ISBN 978-84-87334-20-7, S. 619
• Hans-Günther Bauer, Einhard Bezzel und Wolfgang Fiedler (Rutg.): Das Kompendium der Vögel Mitteleuropas: Alles über Biologie, Gefährdung und Schutz. Band 1: Nonpasseriformes – Nichtsperlingsvögel, Aula-Verlag Wiebelsheim, Wiesbaden 2005, ISBN 3-89104-647-2, S. 581f

Weblenken

Hydrocoloeus minutus. Mehr Biller, Videos oder Audiodateien to’t Thema gifft dat bi Wikimedia Commons.

Kiek ok bi

• List vun Vagels: List vun plattdüütsche Vagelnaams, to'n Nakieken, Mitmaken un sülms Indregen