L.A. Story (op Platt so veel as „L.A. Vertellen“) is de Titel vun en US-amerikaansche Filmkummedie ut dat Johr 1991 mit Steve Martin in de Hööftrull. He hett ok dat Dreihbook to den Film schreven.

Filmdaten
Plattdüütsch Titel:
Originaltitel: L.A. Story
Düütsch Titel: L.A. Story
Produkschoonsland: USA
Johr vun’t Rutkamen: 1991
Läng: 91 Minuten
Originalspraak: Engelsch
Öllersfreegaav in Düütschland: FSK 6
Filmkru
Speelbaas: Mick Jackson
Dreihbook: Steve Martin
Produkschoon: Mario Kassar
Steve Martin
Daniel Melnik
Michael I. Rachmil
Musik: Peter Rodgers Melnick
Kamera: Andrew Dunn
Snitt: Richard A. Harris
Greg Le Duc
Dorstellers

Inholt

ännern

De Meteoroloog Harris K. Telemacher leevt in Los Angeles, man he is nich tofreden – nich mit sien Leev un ok nich mit sien Arbeit. Vun sien Partnersche warrt he to en Middageten mitsleept, woneem he de britsche Journalistin Sara McDowel dröpt, in de he sik foorts verkeiken deit. So kummt em dat goot to pass, dat sien Bruut em vun ehrn Sietensprung mit sien Agenten vertellt, so dat he sik vun beide op’n Slag scheden kann. Ok in sien Beroop ännert sik gau wat. He modereert op ungewöhnliche Oort en Wedershow. As he för’t Wekenenn sien Wederbericht opteken deit, vun wegen dat he anners wat vör hett, seggt he dorin Sünnschien vörrut. Man, in Wohrheit regent dat dat hele Wekenenn, worophen he bi’n Senner rutsmeten warrt.

To sien besten Raatgever entwickelt sik in de Twüschentiet en Henwiestafel an’n Highway, de mit Telemacher to snakcen anfangt, as he mit sien Auto dor liggen blifft. Vun ehr kriggt he den helen Film över Raatslägg un sogor ok en Rätsel, dat eerst ann Sluss oplöst warrt. Bi en Veranstalten lehrt sik Telemacher un McDowel neger kennen. För dat tokamen Wekenenn hebbt aver beide al wat vör un künnt sik dorüm nich drapen. Harris hett al de 23johrige SanDeE* versproken, dat he mit ehr över’t Wekenenn verreisen deit, wiel Sara ehrn Ex-Mann dat glieke toseggt hett. Ahn dat de beiden dat spitz kriegt, stiegt se in’t glieke Hotel af un dorto noch in twee Stuven, de blangen’nanner leegt. Beide mööt se op disse Wies mitanhören, woans de Personen in de Naverstuuv jemehrn Sex praktizeert. As nu beide Poren ruchweg to glieken Tiet wedder ut jemehr Stuven kamt, üm wat Eten to gahn, drapt se openanner.

McDowel will dorophen foorts wedder torüch in ehr Heimat, man de Fleger kann vun wegen den gauen Wederümswung nich losflegen. McDowel sütt dorin en Teken un föhrt na Telemacher sien Huus, woneem se sik in de Arms fallt. So hett de Henwiestafel Telemachers Leven verännert un he bedankt sik bi ehr dorför.

Kritiken

ännern

Roger Ebert hett in de Chicago Sun-Times vum 8. Februar 1991 vun goot vun de Dorstellen vun Steve Martin schreven.

Op www.filmstarts.de stünn, dat de Film keen groten Deepgang harr aver „begeistern“ künn. De Dorstellen vun Sarah Jessica Parker weer as „nervig“ betekent, de vun Richard E. Grant beschreev René Malgo as „hett sik Möh geven“

Dat Lexikon vun’n Internatschonalen Film schreev, dat de Film en „an Shakespeares A Midsummer Night’s Dream („Ein Sommernachtstraum“) orienteerte Leevverkünnen an de Stadt Los Angeles weer, de jemehr Verrücktheiten as leeftallige Marotten utleggt. De Film weer en frische Kummedie mit en övertügenden Dorsteller, de en beten wat vun sien fröheren Spijökenkraam afleggt hett.

Weblenken

ännern