La Didone is de drüdde Oper vun den Komponisten un Orgelspeler Francesco Cavalli ut Venedig. Up to delen is se in en Vörspeel un dree Akten. Se warrt ankeken as en Mielensteen in de Geschicht vun de Oper, sunnerlich vun de veneziaansche Oper.

Historie ännern

To'n eersten Mol is La Didone upföhrt wurrn an dat Theatro di San Cassiano in Venedig. Dat Libretto hett Giovanni Francesco Busenello schreven. He wüss genau, dat sien Text sik nich an de olen Regeln holen dö un as bannig modern ankeken weern scholl. De eenzigst Born för düsse Oper is en Afschrift vun de Partitur ut de Sammlung vun Marco Contarini, de hüdigendags in Venedig liggen deit. Dor is bloß man de Grundlaag vun dat Wark in vörgeven. Dormols weer dat so, dat de Musik vun en Oper jedet Mol sunnerlich torechtschostert wurrn is, je na de Ümstänn. An de Hööv vun de groten Försten weern grote un staatsche Orchesters togange, man an de lüttjen Privattheaters in Venedig möss dat mit wat minnern Insatz ok gahn. Dor hett dat dormols faken bloß ene lüttje Grupp geven, de Continuo speelt hett un denn noch twee Spelers mit’e Vigelien. Hüdigendags kann een sik dat överleggen, wo veel Lüde bi dat Orchester mit bi ween schollen.

Wo dat üm geiht ännern

Busenello sien Libretto höllt sik to grote Delen an Vergil siene Aeneis. Man he muddelt doch allerhand um, sunnerlich dat „Happy End“ gifft dat bi Vergil nich.

Allens fangt an, as Krieg is up’e Eer. De Gödder steekt dor midden mank un staht up de ene oder up de annere Siet, so, as ok Homer dat in siene Ilias vertellt hett. Aeneas, de Göddin Venus ehr Söhn, leevt in Troja. Sien Vadder Anchises, siene Fro Kreusa un sien Söhn Askanius sünd dor ok mit bi. De Greken bringt Krieg in de Stadt. Gau is Troja verloren. Aeneas will sien Swert gegen de Greken trecken un wieter strieden, man siene Mudder bedutt em, he scholl utbüxen un in de Frömm föhrn. Kreusa warrt ümbröcht. Man Venus hett mit Fortuna snackt, he scholl up ehrn Söhn passen bi de Seereis’.

In Karthago regeert de Königin Dido. Se is Weetfro, man de Gaetulers ehr König Jarbas hett ehr leev. Se will avers rein gor nix vun em weten. Dor dreiht Jarbas üm dör. Nu hett Dido en bösen Droom. Dor warrt ehr Unglück för Karthago in kunnig maakt. Juno dükert up. Se is rein vergrellt över Aeneas un hett den Windgott Aeolus denn Updrag geven, he scholl tokieken, dat Aeneas siene Schepe up See unnergaht. Man Neptun hett ok noch en Woort mit to snacken un will siene Ruh hebben. Dor mutt Aeolus de Schepe tofreden laten un Aeneas kümmt in Karthago an Land. Nu schutt Venus ehr Söhn Amor en vun siene Pielen up Dido. He hett sik dorför in Aeneas sien Söhn Askanius verwannelt. Nun is dat mit Dido vörbi un se is hen un weg vunwegen den Aeneas un kann an nix anners mehr denken.

Aeneas fangt denn ok gau wat an mit Dido. Man lang kann dat nich gootgahn mit düsse Leev. Jarbas warrt rein dull in siene Ieversucht. Denn verflöökt he Dido un de ganze Minschheit un lett sik mit de Jumfern vun Dido ehrn Hoffstaat in. Man dor mellt sik al wedder de Gödder. Merkur warrt vun Jupiter na Aeneas henstüürt un mutt em seggen, he harr doch den Updrag, na Italien to föhren un en Königriek to grünnen. Aeneas geiht ok foorts los un will sik stickum wegslieken. Man Dido kriggt em to faat un maakt en Heidenspektakel. Man vunwegen dat allens to en goot Enn kamen schall, gifft Jupiter den Jerbas sien Verstand torüch un de beiden, Jerbas un Dido weert denn doch noch en Paar.

Wonnehr de Oper in de lesten Johren upföhrt wurrn is ännern

In Bremen is düsse Oper in dat Johr 2009 upföhrt wurrn. Premiere weer an’n Freedag, 20. März. De ganze Sake is en „joint venture“ twuschen de Hoochschool Bremen un dat dore Theater. De Idee för düt Tohopengahn weer vun Manfred Cordes, de bi de Hoochschool Dekan is un de mit sien „Ensemble Werserrennaissance“ al veel vun de Musik ut dat 17. un 18. Johrhunnert upföhrt hett. Muskanten un Singers sünd vun de Hoochscholen kamen, utstaffeert wurrn is dat ganze vun dat Theater, dat ok de Regie bistüert hett. Dat leid lä in de Hannen vun Prof. Detlef Bratschke.

Rullen ännern

Rull Stimmlaag Rull bi de Premiere , 1641
(Dirigent: - )
Aeneas Tenor
Dido Sopran
Jarbas Alt
Kassandra Sopran
Hekuba Mezzo-Sopran
Anna Sopran
Merkur Alt
3 Jumfern vun'n Hoff Sopran