En Lehn weer vun dat Middeloller af an en Gave vun en Lehnherr an sien Lehnsmann. Toeerst is dat Lehn en „Beneficium“ nömmt wurrn, vun dat 10. Johrhunnert af an heete dat Feudum. Dor konn sik dat um Land bi hanneln, man ok um en Amt oder um Geldinkamen. In de Tuusch-Ökonomie to Tieden vun dat Frankenriek geev dat for Lehnslüde meist keen annern Lohn, as man Land. Dat dröffen se denn bruken na ehrn egen Sinn. Dör düt Lehn hett de Herr sien Vasall an sik bunnen in sien „Mannschop“ oder „Mannheit“. For beide Sieden geev dat dor Plichten bi. De Vasallen mössen mit ehre Lüde an den Herrn siene Sieten stahn, wenn dat Krieg geev. De Herr möss en Oog up siene Lehnslüde hebben un Schutz un Schuul geven.

An un for sik hett dat Lehn man bloß en Tied lang gullen un full na den Dood vun den Vasallen wedder torüch an den Herrn. Man de Lehnslüde streven dor mit de Tied jummers mehr na, datt se dat Lehn beholen un as Arv an ehre Kinner wieter geven konnen. Dor kemen de Lehnherren mit ehre swacken Middels up Duer nich gegenan. Al 877 is dat denn ok verlööft wurrn dör dat Kapitulare vun Quierzy. Amenne hett sik dor in dat latere Middeloller de Feudalismus vun utspunnen.