Leptictidium
Leptictidium („leifig Wissel“) is en Geslecht vun utstorven Deerter, dat in Europa in dat Eozän, ruchweg 50-35 Millionen Johren vör hüüt, leevte. Leptictidium höör to de Söögdeerter. Överreste vun Leptictidium sünd in de Gruuv Messel bi Darmstadt un ok in'n Süden vun Frankriek funnen wurrn.
| Leptictidium | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||
| Systematik | ||||||||||||
| ||||||||||||
| Wetenschoplich Naam | ||||||||||||
| Leptictidium | ||||||||||||
| Tobien, 1962 |
Wat över de Deerter bekannt is ännern
Midderwielen sünd fiev Arden vun Leptictidium bekannt wurrn. An'n gröttsten is L. tobieni wurrn. De konn bit 90 cm groot weern. Dat lüttjeste weer L. auderiense, wat bit hen to 60 cm groot weern konn. An de Achterbeene hefft oorntlich wat Muskeln an seten un de Fööte sünd sunnerlich lang ween. So jump dat Deert up de Achterbeene un de Steert sorg dor för, datt et nich umfallen dö. Vunwegen datt denn ok noch de Vörbeene luerlüttj ween sünd, seeg dat Deert ut, as en lüttjet Känguru. De Neese weer wat snüsselhaftig. Dor hett Leptictidium wohrschienlich mit in'n Grund grabbelt. Eten hett he woll Insekten, Steertüzen un lüttjere Söögdeerter.
Borns ännern
- Leptictidium up de BBC-Sieten
- Douglas Palmer: Dinosaurier & Prähistorische Tiere, 2000, Köln, ISBN 3-8290-6113-7