De Lopinga achine (düütsch Beteken: Gelbringfalter up Platt so völ as: Geelringfalter) is en Bottervagel (Dagfalters) ut de Familie vun de Eddelfalters (Nymphalidae).

Lopinga achine
Lopina achine
Systematik
Klass Insekten (Insecta)
Ornen Bottervagels (Lepidoptera)
Familie Eddelfalters (Nymphalidae)
Ünnerfamilie Ogenfalters (Satyrinae)
Geslecht Lopinga
Oort Geelringfalter
Wetenschopplich Naam
Lopinga achine
(Scopoli, 1763)

Markmalen ännern

De Falter recken en Flögelspannwiet vun 50 bit 55 Millimetern. Se hebbt graubruun Flögelböversieden mit groot, swaart, dünn geel umrand Flecken dicht bi de Flögelränner.[1]

Wor man de finnen kann ännern

Se kommt in Europa, Russland, in’ Norden vun Middelasien un in Japan blots lokal un vereenzelt vör. Se leevt an lütt Waldlichtungen mit Buschwark un in Heegen an Waldrändern. Man find de sowohl up fuchtig as ok up dröög Boden, de basisch oder nich basisch ween könnt. Se sünd mit hör Populatschonen an völ Stäen stark rücklöpig;[1] Dat hannelt sück um en stenöke Dagfalteroord bun Loofwäldern mit en bestimmten Grasünnerwuchs, de selten funnen wurr, de an klimatisch begünstigten Stellen gelegentlich aber ok an Nadelwaldrändern leevt.[2]

Floogtiet ännern

De Deerten fleegen in een Generatschoon vun Anfang Juni bit Enn’ Juli.[1]

Nehren vun de Ruupen ännern

De Ruupen nehren sück vun de Blööt vun de Fieder-Zwenke (Brachypodium pinnatum) un vun Wald-Zwenke (Brachypodium sylvaticum).[1]

Born ännern

Enkeld Nahwiesen ännern

  1. a b c d Tom Tolman, Richard Lewington: Die Tagfalter Europas und Nordwestafrikas, S. 249, Franckh-Kosmos Verlags-GmbH & Co, Stuttgart 1998, ISBN 3-440-07573-7
  2. H. Habeler, Lepidopterologische Nachrichten aus der Steiermark, Joannea Zool. 5: 35–47 (2003)

Literatur ännern

  • Hans-Josef Weidemann: Tagfalter: beobachten, bestimmen, Naturbuch-Verlag Augsborg 1995, ISBN 3-89440-115-X

Weblenken ännern

  Gelbringfalter. Mehr Biller, Videos oder Audiodateien to’t Thema gifft dat bi Wikimedia Commons.