Lucius II.
Lucius II., eegentlich Gerardus Caccianemici de l'Orso († 15. Februar 1145) weer Paapst af 9. März (Inthronisatschoon an' 12. März) 1144.
He stamm ut Bologna, weer de Söhn vun Albert de l'Orso un hörr toeerst den Augustiner Chorherren in Lucca an. 1123 wurr he to'n Kardinalpeiester vun Santa Croce in Gerusalemme nömmt un weer later päpstlicher Legat in Düütschland för Paapst Honorius II. un later för Innozenz II. Dat is hööftsächlich sien Bemühungen totoschrieven, dat Lothar III. twee Tüüg nah Italien ünnernehm, um Innozenz II. vör den Gegenpaapst Anaklet II. to schuulen. Innozenz II. hett hüm to'n Baas vun de päpstliche Kanzlei beropen, de he ünner den Titel bibliothecarius führ. Dat wurrd annommen, dat he de düütsch Spraak beherrschen dee.
Sien stürmisch Pontifikat weer kenntekent dör de Errichtung vun en revolutschonär Republiek in Rom, de den Paapst sien weltlich Macht to rooven versöcht hett, un dör dat Anerkennen vun de päpstlich Böverhoheit över Portugal.
1144 hett he Roger II. von Sizilien in Ceprano drapen, um de sien Plichten as Vasall vun den Hilligen Stohl to klären. Lucius wull de Forderungen vun Roger nich akzepteeren un hett hüm torüchwiest, aber Roger hett Lucius mit Wappengewalt dwungen, sien Bedingungen to akzepteeren.
De röömsch Senat, de wiels dat Pontifikats vun Innozenz II. praktisch sämtliche weltliche Macht vun den Paapst övernehm un vun Lucius uplööst wurr, övernehm, Moot kreegen dör de Nedderlaag vun Lucius, weer de Macht. Lucius reep vergevens den düütschen König Konrad III. to Hülp un truck sluutend mit en lütt Armee gegen den Senat. Ok dissen Krieg hett Lucius verloren. Gottfried von Viterbo tofolge wurr he wiels den Kamp swoor besehrt un is en paar Daag later an sien Verletzungen storven.
Literatur
ännern- Rudolf Hüls: Kardinäle, Klerus, Kirchen Roms. 1049–1130. Niemeyer, Tübingen 1977, ISBN 3-484-80071-2, S. 164 (Bibliothek des Deutschen Historischen Instituts in Rom 48).
- Ekkart Sauser: Lucius II. In: Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (BBKL). Band 5, Bautz, Herzberg 1993, ISBN 3-88309-043-3, Sp. 303–304.
Weblenken
ännernVörgänger | Amt | Nafolger |
Coelestin II. | Paapst 1144 - 1145 |
Eugen III. |