Luuv un Lee
Luuv un Lee sünd in de Schipperee twee Begreepe, um kloor to maken, wie dat Schipp to den Wind steiht. Luuv is de Siet vun dat Schipp, wo de Wind ankummt un Lee is de Siet, de in'n Schadden vun den Wind liggt. Nich bloß in de Seefohrt un de Schipperee weert düsse Termen bruukt, man ok unner annern bi Barge oder bi Eilannen. Wenn Barge in en Gegend liggt, wo de Wind meist ut een Richtung kummt, is de Leesiet faken de dröge Siet, vunwegen datt an de Luuvsiet vun de Barge de Wulken tohopenstuukt weert un vundeswegen de ganze Regen dor hendal pladdern deit. De Luuvsiet is denn de Siet, wo de Wind dwungen warrt, den Barg oder dat Eiland rup to kladdern. Vundeswegen regent dat dor faken. Düsse Regen warrt Stauregen nömmt.
Luuv- un Lee bi't Seilen
ännernEn Schipp is luuvgierig, wenn dat bi Loslaten vun dat Roder vun alleen anluven will. De meisten Seilscheepe sünd en beten luuvgierig. En Seilschipp, dat langs en anner Schipp vorbilopen will, maakt dat an'n Besten in Luuv, so dat he nich in dat annere Schipp sien fulen Wind kummt un dor Fahrt dör verleren deit. Een dat Luuv afnehmen bedutt denn ok: Fixer ween, beter ween, een achter sik laten.