Lyrik
Dichtung in Verssform, de de darte literarische Geslecht blangen de Epik un de Dramatik dorstellt
Ünner Lyrik verstahn wi opschreven Texten vun Schrieverslüüd, de nich as Prosa just för Informatschoon (as in Blädern oder Böker) dacht sünd. Dat künnt to’n Bispeel Gedichten sien oder Texten, de ener singt, wiel dor faken en Rhythmus in’n Text is.
Lyrik weern bi de olen Greken all de Gedichten, de to de Lyra (Leier) sungen woorn. As slichten Utdruck vun Geföhlen un Situatschonen (Leevde, Afscheed, Leed, Freid) kummt Lyrik t.B. in Volksleder vör. Högere lyrische Kunstformen sünd Elegie, Hymne, Sonett u. a. Dör dat Versmaat, den Riem un de Strophenaart köönt vele verschedene Formen utbillt weern.
Lyrik ward faken as ene Oort vun Kunst verstahn. Wenn Spraak in düsse Oort vun Kunst bruukt ward, is dat en Teken vun Kultur.
Literatur
ännern- Gerold Meiners: Plattdeutsches Reimexikon mit einer Verslehre und Anleitungen zum Selbermachen von Gedichten. Eegenverlag, 1999