Manfred Pohlschmidt

Manfred „Manni“ Pohlschmidt (* 27. August 1940) is en ehmalger düütsch Footballspeler. He speel as Störmer för Preußen Mönster, Hamborger SV un FC Schalke 04 alltohoop 185-mal in de Bundsliga.

Leven un Karriere

ännern

Pohlschmidt speel in sien Jöögd bi ESV Münster, bevör he 1958 to’n Stadtrivalen SC Preußen wesselt is. He kunn mit beid Fööt glieker good scheeten un hör in de eerst Bundsligasaison 1963/64 to’n Stammkader vun sien Mannschap. 25 Mal keem he to’n Insatz un harr söss Doren schaaten. Preußen Mönster steeg aber liekers af, he is aber bi der Vereen bleeven. In die Regionalliga West keem he denn in 24 Spelen up 15 Doren.

To de Saison 1965/66 is he to’n Hamborger SV wesselt. Glieks in de eerste Saison hett he den 18 Doren in 29 Spelen schaaten, in de Folgesaison aber in 26 Spelen blots noch twee Doren.

In de Hamborger „Schickimicki“-Szene föhl he sück as bodenständig Mönsterländer aber nich wohl, un dat, ofschoons he mit anner Westfalen, de fröher Schalker Speler Willi Schulz un Egon Horst, tosommen speel. 1967 is he dorüm to’n FC Schalke 04 wesselt.[1]

In Gelsenkiärken kunn he neben den Routinier Horst Blechinger un den jungen Hans-Jürgen Wittkamp spelen un in de Henrunn gehör he ok to de Stammformatschoon. 30 Spelen hett he maakt und orbi 11 Doren schaaten. He bleev bitt o de Saison 1970/71 up Schalke, weer denn aber ok in den Bundsliga-Schandaal verwickelt. 1972 wurr he to 2.300 DM Geldbuße veroordeelt un wurr levenslang sparrt. 1978 wurr he begnadigt. 185 Bundsligaspelen harr he makt un dorbi 52 Doren schaaten.

Nah de Saison 1970/71 gung Pohlschmidt torüch nah Mönster, wo he sück sien beroplich Existenz mit en Lotto- und Totogeschäft upbaut hett. Tüschendör hett he noch in lüttgere Vereens Football speelt und traineert, toletzt de Fruenmannschap vun TuS Saxonia Mönster.

Vereensöversicht

ännern


Weblenken

ännern

Einzelnachweise

ännern
  1. „Schickimicki ist nichts für ‚Manni Lattenschmidt‘“, in Schalker Kreisel, offiziell Vereensmagazin vun den FC Schalke 04, Saison 2009/09, Utgaav 13 van‘ 6. Dezember 2008, S. 98