Nebukadnezar I.

Nebukadnezar I. (ok Nebukadrezar) (Nabû-kudurri-ußur = Gott Nabû, schütz mien öllsten Söhn), König vun Babylon 1128 v. Chr.-1104 v. Chr., is de veerte un bedüdenste König vun dat Huus Isin, dat Babylon unafhängig maakt hett vun de Macht vun Assyrien un dat ok de Gefohr, de vun dat Riek Elam utgüng, biesiet schaven hett. He hett de Städer Zanqu in den Noordoosten un Hit an den Middeleufrat innahmen un hett sik süms Herr över Lullubu (Oostland) un Ammuru (Westland) nömmt. De Assyriers hefft dat woll anners sehn. Wohrschienlich hett he tweemol de Elamiters angrepen un hett dor eenmol bi dat Standbild vun jem ehren Gott Marduk an sik reten.

Kiek ok bi: Nebukadnezar II.