Paul Buchholz

düütschen Rabbiner

Paul oder ok Peter Buchholz (* 25. September 1837 in Bomst; † 25. September 1892 in Emden) weer en düütschen Rabbiner.

Buchholz is 1837 in Bomst boren.[1] He is von 1854 af an an dat Seminar in Breslau to’n Rabbiner utbillt worrn[1] un hett sik an’n 25. Oktober 1860 an de Universität Breslau inschreven.[2] An’n 27. Juni 1863 hett he in Breslau dat Rabbinatsdiplom kregen.[2] In dat sülve Johr hett he an de Universität Leipzig en Doktertitel maakt.[2] He weer von 1863 bet 1867 Rabbiner in Fredland un denn in Stargard in Pommern.[1] An’n 1. April 1875 is he von Stargard as Landrabbiner in dat Landrabbinat Emden wesselt un weer dor för dat Rebeed von de Landdrostien Auerk un Ossenbrügge tostännig.[1] He is toeerst al an’n 19. Mai 1873 as Landrabbiner för Emden wählt worrn, hett de Wahl aver von wegen de Unenigkeit in de Gemeen aflehnt (19 von 24 Gemenen, de bi de Wahl en Stimm harrn, harrn ehr Stimm nich afgeven).[1] Na en tweten Wahlgang an’n 1. Juni 1874 hett he de Wahl denn aver doch annahmen.[1] Na’n Dood von Samuel Ephraim Meyer hett he kommissarsch ok dat Leid över dat Landrabbinat Stood (Rebeed von de Landdrostie Stood) mit övernahmen.[1]

1886 hett he dat Israelitsche Weetkinnerhuus Esrath Jessomim in Emden grünnt.

Buchholz is 1892 na en swore Krankheit doodbleven un op’n Jöödschen Karkhoff Emden begraven worrn.[3] Na em hett Jonas Zwi Hermann Löb dat Amt as Landrabbiner övernahmen.

Warken ännern

  • Über die Familie in rechtlicher und moralischer Beziehung nach mosaisch-talmudischer Lehre. Dokterarbeid, Leipzig 1863

Footnoten ännern

  1. a b c d e f g Biografie to Buchholz bi de Oostfreesch Landschap
  2. a b c Michael Brocke, Julius Carlebach: Die Rabbiner der Emanzipationszeit in den deutschen, böhmischen und großpolnischen Ländern 1781-1871. Band 1, K. G. Saur, München 2004, Sied 217f
  3. Buchholz sien Graffsteen op grabsteine-ostfriesland.de