Phonotaktik

Phonotaktik oder Phonotagmatik is en Deelfack vun Phonologie un Phonetik. De Phonotaktik befaat sik mit de Regeln vun enkelte Spraken, na de in disse Spraak ut Phonemen (Luden) Sülven, Morphemen un Wöör billt warrn köönt.

All Sülven hebbt en Struktur:

• Sülvenkern
• Sülvenrand:
  • Sülvenkopp (vör’n Sülvenkern)
  • Sülvenenn (achter’n Sülvenkern)

Jede Spraak hett ehre egenen Regeln, wat för Luden kombineert warrn köönt. In dat Woord Pskutks to’n Bispeel sünd de Lüüdkombinatschonen psk an’n Sülvenkopp un tks an’t Sülvenenn in de plattdüütsche Spraak nich mööglich. Annere Spraken kennt aver Wöör, de mit psk anfangt, to’n Bispeel dat Russ’sche (Pskow). Vele Spraken kennt to’n Bispeel ok kene Konsonantengruppen. Dat Japaansche to’n Bispeel brickt de Konsonantengruppen vun europääsche Wöör in enkelte Sülven op. Ut dat nedderlandsche kraan is dat japaansche karan (カラン) worrn, denn dat Japaansche kennt keen kr.

En groot Bedüden för de Phonotaktik hett ok de Sonoritätsskaal. De Sülvenkern hett normalerwies de gröttste Sonorität un na’n Sülvenkopp un na’t Sülvenenn warrt se lütter. De Luden hebbt aver all verscheden Sonorität. l hett mehr Sonorität as s. Dorvun gifft dat de Wöör Slips un Puls, aver keen oder kuum Wöör, de mit ls anfangt oder mit sl ophöört (dat is aver keen faste Regel un dat gifft liekers Utnahmen).