Sünne
Sünne (ok Sünje oder Synke) is een plattdüütschen Vörnaam for Deerns.
Herkamen ännern
De Naam Sünne hett nix mit dat plattdüütsche Woort Sünn (Bremer Platt: Sünne) to kriegen. Sünne is de korte Form vun den plattdüütschen Naam Gesine.
De plattdüütsche Naam ännern
Sünne is een Vörnaam, de vun eenen plattdüütschen Vörnamen her nahmen is. De Plattdüütschen in fröher Tieden weern mundfuul un hefft meist all Naams körter maakt. Up düsse Aart is vun Gesine de korte Form Sine wurrn. As dat noch keenen Duden un ok keenen Sass geev, hett jedeen schreven, as em dat richtig düch. De Luut ie is fröher faken as ü oder as y schreven wurrn (kiek ok nah bi Lieken un Hibbel.
Smusenaams ännern
Faken sünd de Naams in Smusenaams ümmuddelt wurrn. Dat güng eenfach mit dat Anbacken vun een Suffix to'n Lüttjer maken (Diminutiv). Dat Diminutiv-Suffix, dat an'n meisten begäng weer, weer dat Anbacksel -ike oder -ke. Up düsse Aart is ut den Naam Sünne de Smusenaam Sünneke wurrn. Tohopentrocken heet dat denn Sünke oder Synke (Utspraak woll: Sienke). Een anner Anbacksel, dat ehrder in den Westen tohuse weer (in Oostfreesland un in de Nedderlannen) is dat Suffix -je. Dor is denn ut Sine oder Sünne de Smusenaam Sünje vun wurrn.