The Alan Parsons Project

The Alan Parsons Project weer en britisch Musikprojekt, dat den Progressive Rock oder Artrock toreekend wurrn kann. De Band wurr vun Alan Parsons un Eric Woolfson grünnd un bestunn van 1975 bit 1987 (1990).

Geschichte

Alan Parsons weer Toontechniker vun de Abbey Road Studios un hett dor an de letzt Alben vun den Beatles mitwarkt. Later hett he ünner annern mit den Wings arbeit un weer an de Klassikern Atom Heart Mother un The Dark Side of the Moon vun Pink Floyd as Tooningenieur un Produzent bedeeligt. Sien Produktschoonsarbeit gellt as entscheeden Faktor to den Spood vun de Alben vun Cockney Rebel un Al Stewart Midden vun de 1970er Johren. Up dat Album Once Again vun Barclay James Harvest speel Alan Parsons de Muultrummel in Lady Loves.

Eric Woolfson weer Manager vun Carl Douglas, de mit dat Leed Kung Fu Fighting en Welthit harr. As Songschriever för den Stones-Produzent Andrew Oldham harr he sück en Naam maakt.

Parsons un Woolfson hemm sück 1974 drapen un beslooten, hör eegen Musik heruttobringen: Woolfson weer vun Edgar Allan Poe begeistert un wull hüm vertonen, Parsons wull sien Talent „sichtbarer“ maken. So hemm se „The Alan Parsons Project“ grünnd un hebbt völ Gastmusiker inladen, dorünner Andrew Powell, en Dirigent un Komponist, de för die Orchesterarrangements tostännig ween sull, as ok den Singer John Miles, de jüst den vun Alan Parsons produzeerten Hit Music harrt harr. As Begleitmusiker wurr de kumplette Band Pilot (David Paton, Stuart Tosh, Ian Bairnson, Billy Lyall) ünner Verdrag nommen, för de Parsons ebenfalls as Produzent vun dree Alben tätig ween weer.

1976 keem dat eerste Album Tales of Mystery and Imagination – Edgar Allan Poe herut, en Sammlung vun Leedern, de vun Körtgeschichten vun den britisch-amerikaanschen Schriever anreegt weer. All up dit Konzeptalbum, dat vun völ Kritikern wohlwillend unnommen wurr, kunn man den musikalischen Stil heruthören: rockige Klänge in Verbinnen mit groot sinfonisch Arrangements. Mindestens en Instrumentalstück sull in Tokunft up jeder Album to finnen ween, wobi Parsons bald verstärkt Synthesizer insetten dee.

Dornah keemen negen wiedere Alben, de in de Regel um en zentraal Thema konzipeert weern. Woolfson schreev de meest Titel un weer ok faken noog as Singer insett, Parsons sörg för Arrangements un Produktschoon. Siet 1981 entwickel sück de Stil weg vun Konzeptalben he nto ehrder locker thematisch struktureert Songsammlungen. Mit den Spood vun den Titel Eye in the Sky, de en Top-10-Hit wurr, hett musikalisch en Neeorienteeren in Richt Adult Orientated Rock (AOR) insett. Dat Album Eye in the Sky is en vun de eerst Alben weltwiet, dat kumplett mit digitaler Technik upnommen wurrn is.

Tüschendör hemm de eenzelt Project-Liddmaaten – allesamt fraagt Studiomusiker – ok immer weer för anner Künstler arbeit, etwa för Kate Bush (Bairnson, Elliott, Paton, Powell) oder Bucks Fizz (Bairnson). 1983 hemm Ian Bairnson, Stuart Elliott, David Paton, Colin Blunstone as ok de Keyboarder Peter Bardens de körtlevend Band Keats billd, de aber blots en Album mit den glieker Naam inspeelt hett un ok nich sünners spoodriek weer.

1989 wull Woolfson denn weer en Konzeptalbum upnehmen, dat vun Sigmund Freud un sien Theorien hanneln sull. En Bekannter hett hüm en Musical vörslahn, dat sluutend ünner den Titel Freudiana in dat Wiener Theater an der Wien mit Ulrich Tukur in de Hööftrull eerstmals upführt wurr. Dat dorto hörend vun Parsons produzeert Album keem Enn’n 1990 herut, allerdings nich nich ünner de Naam vun de Band, wiel he de Utricht vun sien Band nich dör en Musicalproduktschoon „verwässern“ wull.

Freudiana is woll kompositorisch meest blots dat Wark vun Woolfson, wurrd aber wegen de klanglich Ähnlichkeit aber faken för en Project-Album hollen un wurr letztendlich ok mit en Grootdeel vun de anstammt Project-Musiker inspeelt. Dat Musical, de sien Rechte bi den künstlerischen Leiter Brian Brolly, de Verluste aber bi Parsons un Woolfson bleeven, harr kien Spood un hett för dat Enn’n vun de Band un de Tosommenarbeit vun de beid Köpp sörgt.

Parsons broch in de Folge ünner sien eegen Naam (also ahn den Tosatz Project) wiedere Plaaten herut – dorünner ok twee Livealben mit bekannt Leder vun dat Project. Vör 1990 weer dat Alan Parsons Project en rein Studioband ween, jetzt is man ahn Woolfson ok fakener weer live uptreeden. Woolfson schreev in de Tiet mehrere Musicals up de Grundlaag vun fröheren Project-Alben; he is an’n 2. Dezember 2009 storven.

Rezeptschoon

Trotz (oder wegen) den grooten kommerziellen Erfolges funnen bi de meest Musikkritikern blots de eerst Arbeiten vun dat Teams Parsons/Woolfson Anklang. Düütsch Feernsekiekers is dat Alan Parsons Project an’n besten bekannt dör de Erkennensmelodie Lucifer (vun dat Album Eve). Dit Stück künnigt siet 1990 de Sennen Monitor in‘n WDR an. De charakteristische Rhythmus an‘n Anfang vun den Titel entspreckt den Bookstaven EVE in’n Morsecode: $\cdot \ \ \cdot \cdot \cdot -\ \ \cdot$ . Mittlerwiel wurrd aber nich mehr dat Original, sondern en Coverversion bruukt.

Lucifer bill ok ZDF-Thema bi de Football-Weltmeesterschap 1982 in Spanien vör un nah dat Överdragen vun de Spelen. De Titel Sirius (vun dat Album Eye in the Sky) wurrd bi tallriek Sportveranstaltungen as Inloop- un Vörstellungsmusik bruukt. Don’t Answer Me (vun dat Album Ammonia Avenue) weer in Düütschland 1984 en Top-10-Hit, dat Album sülvst belegg mehrere Week de Tipp vun de düütsch Charts. Dat dorto hörend Video weer dat eerste Cartoon-Video in de Musikgeschichte.

Alan Parsons deen as Produzent un Toningenieur bi de (instrumentalen) Musik to den Film Der Tag des Falken, de vun Andrew Powell up Wunsch vun Speelbaas Richard Donner in‘n typischen Alan-Parsons-Project-Stil komponeert wurr.

Trivia

Mr. Laser Beam, de in den Credits vun dat Album Vulture Culture (1984) ünner Oral Rendition (Radiostimm up den Titel Let’s Talk About Me) updüükt, heet eegentlich Lee Abrams. De Künstlernaam is en Anagramm vun den börgerlichen Naam. Abrams hett ok de Liner Notes för dat Album The Best Of The Alan Parsons Project (1983) verfaat.

In de letzt Sequenz vun dat Musikvideo to Don’t Answer Me, dat vun Michael William Kaluta animeert wur, sünd Alan Parsons un Eric Woolfson as Musiker to sehn.

Enkeld Nahwiesen

Weblinks

The Alan Parsons Project. Mehr Biller, Videos oder Audiodateien to’t Thema gifft dat bi Wikimedia Commons.

Webpräsenz vun Alan Parsons (engelsch)
Alan Parsons Fan Site (engelsch)
Webpräsenz vun Eric Woolfson (engelsch)
Infos to de Band un Rezensionen vun de Alben up de Babyblau Sieden