Watt
Dit Woort hett noch annere Bedüden: kiek dorför ünner Watt (Mehrdüdig Begreep).
Watt is de siede Meerbodden an de Küst, de bi Ebb kilometerwiet dröög, bi uplopen Water aver von schetteriggraue Floot vüllig överdeckt is.
De Sandwatten sünd so fast, dat man daröver gahn kann. Von Cuxhoben kann man sogaar mit Peerd un Wagen na dat Eiland Neewark röverföhrn. Schlickwatten bestaht to'n groden Deel ut Sinkstoffen un sünd darum weker. Wor de Schlick nich so dick is, kann man noch gahn, aver wor he dicker is, sackt man in bit an de Kneen un noch deper.
De Waterströme in de Watten heet Prielen. Se behoolt ok bi Ebb noch Water. In de groden Priele köönt Fischkutters in föhren. Se weert mit Pricken markiert, dat de Schippers bi Hoochwater sehn köönt, wor de Fahrrinn verloppt.
De Wattfischer stellt in de sieden Prielen Recken mit Netten up. Bi aflopen Water blifft de Fisch dar in hangen, un de Fischer treckt mit sienen Schlicksleden henut, um den Fang to bargen. Den Butt mutt he mit de Hannen ut den Schlick un de Netten rutgrabbeln. Faken lohnt sik de Fang nich, besunners denn nich, wenn de Möven al gauer to Stell weern as de Fischer.