Willard Sterling Boyle
Willard Sterling Boyle (* 19. August 1924 in Amherst, Nova Scotia, Kanada; † 7. Mai 2011 in Halifax, Nova Scotia[1]) weer en kanaadsch Wetenschapler un Mitutfinner vun de Charge-Coupled Device (CCD).
Boyle deen in‘ Tweeten Weltkrieg in de Royal Canadian Navy , greep aber sülvst nie in dat Kriegsgeschehen in. He kreeg den BSc 1947, den MSc 1948 un den Doktertitel Ph. D. 1950 vun de McGill University.
1962 wurr he Direkter vun de Space Science and Exploratory Studies bi Bellcomm, en Dochter vun de Bell Labs, un hett an dat Apollo-Programm vun de NASA mitarbeit, för dat he mögelk Landeplatzen up den Maand utwähl un vörslahn hett. 1964 gung he nah de Bell Labs torüch um an de Entwicklung vun Integrierter Schaltkreise mittoarbeiten.
In dat Johr 1969 hebbt Boyle un George E. Smith dat Charge-Coupled Device (CCD) utfunnen. Dorför kregen se 1973 de Franklin Instituts Stuart Ballantine-Medaille.
Boyle wurr 2009, tosommen mit Smith, mit de Hälft vun de Nobelpries för Physik för dat Utfinnen vun de CCD uttekend.[2] De anner Hälft gung an Charles Kuen Kao.
Literatur
ännern- Joan Baxter: „über Willard Boyd“ im Toronto Star vom 16. Februar 2006, Seite A3.