Beninga
De Beninga weern en vun de öldsten un ansehnsten oostfreeschen Hööftlingsgeslechter. Ehrn Sitt harr de Familie tonächst up de Beningaborg in Wirdum. De wurr 1426 dör de Hamborger kört un kleen haun. De Familie hett doruphenn ehr Wahnsitt nah Grimersum verleggt, wo en nee Borg baut wurr.
De Familie vun de Beninga is nah 1400 in‘ Mannesstamm utstorven.
Berühmtest Sprott vun de Familie weer de freesch Geschichtsschriever Eggerik Beninga, de en Lien vun de letzt Arvdochter, Heberich Beninga, den letzten Höftling vun de Familie entstammt. Se hett Imel Allena heiraadt. Ut disse Verbinnen stamm Aild, Propst in Hinte, de de Familiennaam vun sien Moder weer annehm. De Naam Beninga is bit hüüd as Familiennaam in Oostfreesland verbreedt.
Lantzius-Beninga
ännernDe letzt männlich Beninga ut die Lien vun den Propst Aild Beninga weer Hoffrichter Folkmar Eger Beninga (1670-1717). Sien beid Arvdöchter wurrn vun twee Bröers vun de Familie Lantzius geehelicht, de sück vun dor an Lantzius-Beninga nömm deen un för hör Familie dör de verbinnen to de Familie Beninga de Togehörigkeit to’n Oostfreeschen Ridderstand fordern deen. Dorgegen hett de Ridderschaft klagt. Dat Ergebnis vun de Prozesse weer, dat de Lantzius-Beninga de Naam un dat Wappen vun de Beninga führen kunnen, nich aber to de Ridderschaft hörrn deen.
Beatrix Dorothea Beninga harr in hör Ehe mit Erhard Thomas Lantzius (1712-1780) de Osterborg in Door'm inbrocht. Nah de Dood vun hör gemeensam Söhn Eger Carl Christian Lantzius-Beninga (1744-1798) verlor de Dornumer Borg ehrn Status as Riddersitt un wurr verköfft. De Lantzius-Beninga hebbt denn ehr Sitt in de vun Eger Carl Christian sien Fru Isabella Kettwig mit in de Ehe brocht Goot Stikelkamp nommen. De Lantzius-Beninga hebbt 1788 de dicht bi liggend Moorsiedlung Louwermans Vehn köfft, de so hör Naam Lantzius-Beningafehn, hüüd Beningafehn, kreeg.
Wappen
ännern
Dat Wappen vun de Familie Beninga to Grimersum weer en Lööw up rooden Grund. Dat Wappen kreeg Intoog in dat vun de fröher sülvstännig Gemeend Arl as ok in dat Wappen vun Loppersum un Wirdum.
Dat Wappen vun de Beninga to Upleward, ebenfalls freesch Hööftlinge, is dorvan to ünnerscheeden; dat wiest in‘ sülvern Schild en swaarten Draak mit utbreedt Flögels (un golden Halsring); up den Helm mit swaart-sülvern Decken vun de Draak (wassend). Dat Wappenbild vun de in‘ Mannestamm utstorven Beninga to Upleward funn Ingahn in dat mehrfeldrig Wappen vun dat freeherrlich, gräflich un fürstlich Huus Innhausen und Knyphausen.