De Berlepsch oder ok de Goldrenett Freeherr vun Berlepsch is en Sort vun den Huusappel (Malus domestica). Över den Appel seggt man, dat he en as Tafelappel düchtig goot smeckt, de sien goden Smack över Maanden hollen deit. He is also vör allen dorto bestimmt roh eten to warrn. In’n Hannel is he ok as Root Berlepsch to finnen.

De Berlepsch is al wat öller. Tücht weer de Sort üm 1880 in Düsseldörp vun Diedrich Uhlhorn jun. un na den dormoligen Düsseldörper Regeerenspräsidenten Hans Hermann Freeherr vun Berlepsch nöömt worrn.[1] De Berlepsch is ut de Sorten Ananasrenett un Ribston Pepping tücht worrn. In’n Anbo is he anfällig för Boomkrebs, Spitzendröög un Kragenfuul un wasst an’n Besten in milde Lagen.

De Appels riept vun End September bit Mitt Oktober un blieft bi oordig Lagern bit in’n März holtbor. Man seggt, de Berlepsch bargt sössmol mehr Vitamin C as de Massensorten Golden Delicious oder Gloster 69. De Gestalt is regelmatig un middelbukig. Dat Fleesch is geelwitt, fast, düchtig saftig un hett keen sünnere Negen bruun to warrn. Tyypsch sünd för den Appel ok de fief regelmatig opdeelten smalen Rippen in de Neeg vun’n Kelch.

Bornen

ännern
  1. Beschrieven vun den Appel

Literatur

ännern
  • Walter Hartmann (Hrsg.); Farbatlas Alte Obstsorten, Stuttgart 2000