Beverspinnen
Beverspinnen (Pholcidae) sünd en Familie mank de Echten Weevspinnen. Dor höört 80 Geslechter mit 1.506 Aarden to (Stand: Juni 2016). Vunwegen, datt se de Schoosters (Opiliones) liek sehn doot, sunnerlich, wat de langen Been angeiht, weert se faken mit jem dör’nanner brocht.
| Beverspinnen | ||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||||||||||||||
| Systematik | ||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||
| Wetenschoplich Naam | ||||||||||||||||||||||||
| Pholcidae | ||||||||||||||||||||||||
| C. L. Koch, 1851 |
Wo se vorkaamt un wat for Geslechter dat in Europa gifft ännern
Beverspinnen kaamt meist in de ganze Welt vor, de meisten Aarden leevt avers in de Wolden in de Tropen un Subtropen.[1] Bovenhen gifft dat en Reeg vun Beverspinnen, de leevt in Höhlen un up Felsen. In Düütschland, Öösterriek un de Swiez sünd bitherto veer Geslechter mit fiev Aarden funnen wurrn, man dat is swaar to seggen, wo akraat se vorkamen doot. In de annern Biome dor umto gifft dat veel mehr Aarden. De Aarden mank de Beverspinnen, de in Länner mit düütsche Spraak tohuse sünd, sünd inwannert ut de ööstlichen Gemarken vun de Middellannsche See. In de Gegenden an de Küsten vun Europa fehlt se meist ganz. In Belgien leevt an ehre Steed Aarden ut de (Sub-) Tropen un in West- un Süüdeuropa weert se aflööst vun Aarden ut de westlichen Gemarken vun de Middellannsche See. Mank de Beverspinnen könnt de Aarden un Geslechter ut’neen holen un bestimmt weern an de Aart, wie de Ogen staht. Düsse Geslechter kaamt in Europa vor:
- Artema (Belgien)
- Holocnemus (Ruum um de Middellannsche See, bit na Öösterriek inwanner)
- Micropholcus (Belgien)
- Pholcus (twee Aarden in Europa, in Middeleuropa in Hüser, Höhlen, Kellers etc.)
- Psilochorus (Subtropen vun Amerika, in Europa in Drievhüser un Kellers)
- Spermophora (oostmediterran, inwannert in Öösterriek, Swiez)
- Spermophorides (dree Aarden in Spanien un Frankriek)
Kennteken ännern
Dat hannelt sik um bannig lüttje bit hen to middelgrote Spinnen (bit hen to ca. 10 mm) mit sunnerlich lange un fiene Been (bit hen to 50 mm). Vun’e Farv sünd se meist grau oder geel un fallt nich wieter up. Towielen gifft dat ok mol dunkere Teeknungen, man meist wiest se in’e Farven keen Unnerscheed.
Beverspinnen weevt Ruumnetten, de wat unregelmatig un diffuus sünd. Se dehnt sik na Längde, Breede un Hööchde dreedimensional ut un könnt bannig groot ween. Dor könnt sik de Spinnen leifig in bewegen. Mit Hölp vun düsse Netten könnt se ok Deerter unnerkriegen, de veel grötter sünd, as se sülms. De Siede vun de Beverspinnen is to’n groten Deel dröge un free vun Liem. Se kann unbannig wiet ut’neen trocken weern un is upkrüselt, as Wull. So kann de Büte sik meist nich free maken. Wenn se utbüxen will, verheddert se sik bloß noch mehr in dat Gaarn. An dat Ntt warrt jummerlos wieterboot. Dat kann ok passeern, datt en Nett in dat Nett vun en annere Spinne overgeiht, as bi de Grote Beverspinne, de in Middeleuropa meist bloß in Hüser un Bowarke antodrepen is. Beverspinnen sünd tomeist in’e Nacht togange. Dat Geslecht Pholcus hett de Eegenaard, bi Gefohr in’t Nett to bevern. Dor hett de Spinne ehren Naam vun weg. Man nich all Aarden maakt dat so un faken sünd dat ok bloß man de jungen Deerter, de bevert. Düt „Bevern“ is en gau Hen- un Herswingen, wo de Konturen vun de Spinne mit undüütlich maakt weert. Angiepers weert dor dör’nanner mit brocht.
Systematik ännern
De World Spider Catalog hett in’n Momang 80 Geslechter mit 1.506 Aarden vun beverspinnen up siene Liste (Stand: Juni 2016):
- Aetana
- Anansus
- Anopsicus
- Artema
- Aucana
- Aymaria
- Belisana
- Blancoa
- Buitinga
- Calapnita
- Canaima
- Carapoia
- Cenemus
- Chibchea
- Chichiriviche
- Chisosa
- Ciboneya
- Codazziella
- Coryssocnemis
- Crossopriza
- Enetea
- Galapa
- Gertschiola
- Guaranita
- Hantu
- Holocneminus
- Holocnemus
- Hoplopholcus
- Ibotyporanga
- Ixchela
- Kambiwa
- Khorata
- Leptopholcus
- Litoporus
- Mecolaesthus
- Mesabolivar
- Metagonia
- Micromerys
- Micropholcus
- Modisimus
- Nerudia
- Ninetis
- Nita
- Nyikoa
- Ossinissa
- Otavaloa
- Panjange
- Papiamenta
- Paramicromerys
- Pehrforsskalia
- Pholcophora
- Pholcus
- Physocyclus
- Pisaboa
- Platnicknia
- Pomboa
- Priscula
- Psilochorus
- Quamtana
- Queliceria
- Savarna
- Sihala
- Smeringopina
- Smeringopus
- Spermophora
- Spermophorides
- Stenosfemuraia
- Stygopholcus
- Systenita
- Tainonia
- Teuia
- Tibetia
- Tolteca
- Trichocyclus
- Tupigea
- Uthina
- Wanniyala
- Waunana
- Wugigarra
- Zatavua
Galerie ännern
-
Beverspinne mit en grode Fleege -
Beverspinne mit Eiballen -
Beverspinne mit en Kloon vun Jungspinnen -
Heken vun’e Beverspinne, vun dichtbi bekeken -
Beverspinne (Pholcus sp.) mit Junge
-
Video woans en Beverspinne ehr „Bevern“ insetten deit, um unsichtbor to weern.
-
Düt Video wiest en Beverspinne bi’t Inspinnen vun en Fleege
Literatur ännern
- Stefan Heimer, Wolfgang Nentwig: Spinnen Mitteleuropas. Paul Parey, Berlin 1991, ISBN 3-489-53534-0.
- Rainer F. Foelix: Biologie der Spinnen. Thieme, Stuttgart 1979, ISBN 3-13-575801-X.
- Dick Jones: Der Kosmos-Spinnenführer. Franckh'sche Verlagsbuchhandlung, Stuttgart 1980, ISBN 3-440-06141-8.
Belege ännern
- ↑ Tropisch-Afrikanische Zitterspinnen, Projekt vun dat Museum Koenig (ZFMK); afropen an‘n 6. Juni 2016
