Burchard Christoph von Münnich

Burchard Christoph Graaf von Münnich (* 19. Mai 1683 in Neenhuntorp in de Graafschop Ollnborg; † 16. Oktober 1767) in St. Petersborg in Russland) weer en düütschen Ingenieur, Politiker un Generalfeldmarschall. He deen toeerst in de franzöösche Armee. Later stünn he in Deensten vun Hessen-Kassel un vun Russland.

Friedrich II. vun Preußen meende, he weer „de Prinz Eugen von de Russen“, Katharina II. nöömde em as „den Vadder von dat russische Riek“, un in den Romaan von Melchior Vischer ward he as „Ingenieur, Feldherr und Hochverräter“ betekent. He weer de Söhn von den Diekvogt Anton Günther von Münnich, de up den Mönnikhoff Neenhuntorp bi Berne läävde un wegen siene Verdeenste um den Diekbo an de Werser un an de Hunte von den däänschen König in den Grafenstand hieft woor.

Leven

Burchard Christoph leerde al as Jung’ all de Arbeit un Sorgen um Dieken, Siele un Schlengen gründlich von sienen Vadder kennen. Darna woord he Offizier un nehm unner Prinz Eugen an den Spaanschen Arvenkrieg deel. Siene Waterbo-Kennisse kemen em goot topass, as he vun den Hessen-Kasselschen Landgrafen Karl den Updrag kreeg, enen Kanal vun den sien nee Stadt Sieborg na Kassel hen to boen. Korte Tiet weer he as Generaal in Deensten von den sassisch-polnischen König August, un denn mellde he sik in Petersborg bi den Zar Peter den Groden. De stellde em as Generalleutnant un Baas von all siene Festungs- un Waterbowarken in. Münnich bode den Ladoga-Kanaal. Dat weer domaals en Wark, över dat de ganze Welt sik wunnern muss. Mit 49 Jahr woor he Generalfeldmarschall, broch dat russische Heer in de Reeg, nehm de Sassen, Polen un Franzosen de Stadt Danzig af, joog de Törken ut Russland herut un woor in den russischen Grafenstand upnahmen. Bi den Striet um de Fraag, well de neegste Zar weern schull, woor he Premierminister. Aver bold darna leet de Zarin Elisabeth I. em wegen Hoochverraat to’n Dood veroordelen. De Dodesstraaf woor in levenslängliche Verbannung na Sibirien umwannelt. Na 20 lange Jahren keem he wedder free. As he al 79 Jahr oolt weer, settde Katharina II. em noch eenmaal as Generaaldirektor von all russische Havens un Kanaals in. Na Neenhuntorp un Ollnborg, wor he sik den Christoffer-Hoff kofft harr, keem he nich mehr hen. He sturv mit 84 Jahr un woor up sien Goot Luna bi Dorpat bisett. In de Petersborger Eremitage steiht ene Büst von den Mann, den sien Naam vele Russen, aver man wenig Ollnborgers kennt.