Charles Aznavour

armeensch-franzöösch Chansonnier un Leedtexter

Charles Aznavour ( anhören D; eegentlich Schahnur Waghinak Asnawurjan, armeensch Շահնուր Վաղինակ Ազնավուրյան / Šahnowr Vałinak Aznavowryan, ok Charles Aznavourian; * 22. Mai 1924 in Paris, Frankriek; † 1. Oktober 2018 in Mouriès, Bouches-du-Rhône, Frankriek) weer en armeensch-franzöösch Chansonnier, Leedtexter, Komponist un Filmschauspeler. Dorneben weer he armeensch Botschaper in de Swiez un bi de Vereente Natschonen in Genf.[1][2]

Charles Aznavour 1999 in Cannes

Aznavour hörrt siet över en halv Johrhunnert to de rutragend Persönlichkeiten vun den franzööschen Chanson. He harr sien Dörbröök 1946, as Édith Piaf up hüm upmarksom wurr un hüm up en Tournee dör Frankriek un de USA mitnehm. Charles Aznavour hett över dusend Chansons schreven un de in fiev Spraken, dorünner ok Düütsch, in de Överdragen vun Ernst Bader, Walter Brandin, Michael Kunze un Jacky Dreksler, interpreteert. De düütsch sungen CD „Das Beste auf Deutsch“ keem 2004 bi dat Label EMI herut. In de Loop vun de Johren sünd över hunnert Schallplatten entstahn. He gellt as de internatschonal bekannst franzöösch Singer.

De Texten vun sien Leeder behanneln faken de Leev. Eenig vun sien bekanntesten Chansons sünd La Bohème, La Mamma, Que c’est triste Venise, She, Mourir d’aimer, Paris au mois d’août, Je m’voyais déjà, Les Comédiens, Tu t’laisses aller, Emmenez-moi, Comme ils disent, Pour faire une jam.

As Schauspeler hett Aznavour in över 70 Filmen mitwarkt, ünner annern 1979 in de Oscar-prämeert Film Die Blechtrommel vun Volker Schlöndorff un 2002 in Atom Egoyan sien Reflexion över Künstler, Erinnerung un de armeensch Historie Ararat. 2006 weer he in sien bitlang letzt Rull to sehn: The Colonel. In en Interview mit de FAZ geev he 2008 an, dat he kien wiedere Filme mehr dreihn wull.[3]

An' 20. Februar 2006 gung sien internatschonaal Afscheedstournee in Essen to Enn', dat gull as sien letzt apenlich Konzert överhoopt. Aznavour harr aber all mehrfack Afscheedskonzerte geven un so bleev ok dat Konzert in Essen nich dat letzte. In' September 2006 hett he en Noordamerika-Tournee anfungen, in' November 2007 is he in dat Pariser Palais des Congrès uptreden. In' Fröhjahr 2008 geev he in Montréal en wiederes Konzert. Up de Bühne kunn he bit toletzt mit körperlich Fitness un grandioos Stimm vör immer utverköfft Hüüs övertüügen, wobi he ahn Teleprompter oder annner Hülpsmiddel uptreden deiht un faken in mehreren Spraaken singt. 2009 hett he mit den Arrangeur John Clayton tosommenarbeit, de sien Chansons nee arrangeeren un tosommen mit Aznavour un sien Clayton/Hamilton-Big Band nee upnehmen dee.

An' 30. September 2006 is Aznavour vör 50.000 Tokiekers up den Platz der Republik in de armeensch Hööftstadt Jerewan uptreden un hett sück ok up Armeensch an sien Publikum wendt. Anlaat weer de eerste Staatsbesöök vun en franzöösch Präsidenten in de Republik Armenien. Aznavour tellt to de prominentst Armeniers weltwiet un hett sück vör allen siet dat verheerend Eerdbeven dor 1988 immer weer för dat Land insett. In' Dezember 2008 wurr Aznavour, de ok Vertreder vun Armenien bi de UNICEF is, de armeansch Staatsbörgerschap verlehnt.[4]

Siet Juni 2009 is Aznavour in Genf armeensch Botschaper in de Swiez. Todem vertrett he sien Land an de Genfer Stäe vun de Vereente Natschonen.

An' 7. Oktober 2011 wurr in Jerevan in sien Gegenwart as ok de vun den franzöösch un den armeensch Präsidenten en nah hüm nömmt Kulturzentrum apenmakt.[5]

Privat

ännern

Aznavour weer mehrere Malen verheiraadt: 1946 hett he Micheline Rugel heiraadt, een Johr later wurr de Dochter Séda boren, de ok Singerin wurrn is.[6] 1952 keem sien Söhn Charles up de Welt. 1955 hett Aznavour Evelyne Plessis heiraadt, de Ehe hull bit 1960. Ut disse Verbinnen gung de Söhn Patrick (* 1956) hervör. An’ 11. Januar 1967 hett Aznavour Ulla Ingegerd Thorssell ut Sweden heiraadt. An’ 12. Januar 1968 wurrn se vun den armeenschen Arzbischop in Paris ok nah Karkenrecht traut. Mit hör hett de Künstler dree wiedere Kinner: Katia (* 1969), Mischa Lev (* 1971) un Nicolas (* 1977).[7]

Filmografie (Utwahl)

ännern
Johr Titel Synchroonsnacker
1946 Adieu chérie
dt.: Adieu, Cherie
 
1957 Une gosse sensass’  
1959 Les dragueurs
dt.: Die nach Liebe hungern
 
1960 Un taxi pour Tobrouk
dt.: Taxi nach Tobruk
Harry Wüstenhagen
1960 Le passage du Rhin
dt.: Jenseits des Rhein
Herbert Stass
1960 Tirez sur le pianiste
dt.: Schießen Sie auf den Pianisten!
Herbert Stass
1962 Horace 62  
1963 Tempo di Roma  
1965 La métamorphose des cloportes
dt.: Ganoven rechnen ab
Michael Chevalier
1966 Paris au mois d’août
dt.: Paris im Monat August
 
1968 Candy
dt.: Sexy-Ladies
 
1969 The Adventurers
dt.: Playboys und Abenteurer
Gerd Martienzen
1970 Le temps des loups
dt.: Schüsse aus der Manteltasche
Michael Chevalier
1971 Un beau monstre
dt.: Der letzte Tanz des blonden Teufels
 
1973 The Blockhouse
dt.: Der Bunker
Fred Maire
1974 Ein Unbekannter rechnet ab Gerd Martienzen
1976 Sky Riders
dt.: Auf der Fährte des Adlers
Gerd Martienzen
1976 Folies bourgeoises
dt.: Die verrückten Reichen
Erich Ebert
1982 Les fantômes du chapelier
dt.: Die Fantome des Hutmachers
Harald Leipnitz
1983 Une jeunesse
dt.: Das Geld bleibt unter uns
 
1984 Viva la vie!
dt.: Viva la vie – Es lebe das Leben
Fred Maire
1986 Yiddish Connection  
1988 Il maestro
dt.: Das Geheimnis des Dirigenten
Fred Maire
1994 Un alibi en or, Feernsehn
dt.: Das perfekte Alibi
 
1997 Le comédien  
2001 Laguna  
2002 Ararat  
2006 Mon colonel
dt.: Der Oberst und ich
 

Weblenken

ännern
  Charles Aznavour. Mehr Biller, Videos oder Audiodateien to’t Thema gifft dat bi Wikimedia Commons.

Enkeld Nahwiesen

ännern
  1. Chansonnier ist Botschafter in der Schweiz, http://www.tagblatt.ch/aktuell/international/international/Chansonnier-ist-Botschafter-in-der-Schweiz;art620,1344868, tagblatt.ch, 30. Juni 2009, Togreep 24. Juni 2010
  2. Armenian Embassies, Consulates And Representations, http://www.armeniaforeignministry.com/ministry/embassiesList.html, Togreep 24. Juni 2010
  3. Interview 2008, FAZ
  4. AFP: „Charles Aznavour erhält armenische Staatsbürgerschaft“, 26. Dezember 2008
  5. Meldung vun de Berliner Morgenpost van' 7. Oktober 2011, afroopen an' 8. Oktober 2011
  6. Offizielle Homepage Seda Aznavour
  7. Biografie, Radio France Internationale