Clemens V.
Clemens V., oorsprünglich Bertrand de Got (* tüschen 1250 un 1265 in Villandraut, Frankriek; † 20. April 1314 in Roquemaure, Frankriek), weer van’ 5. Juni 1305 bit to’n 20. April 1314 Paapst vun de röömsch-kathoolsch Kark. 1309 hett he de päpstliche Residenz nah Avignon verleggt.
Karkenkarriere ännern
Vermootlich stamm Bertrand de Got ut ollen südfranzööschen Adel. He is den Grammontenserorden bitreeden un wurr Mönk. An de Lehranstalt för Röömsch Recht in Orléans un in Bologna studeer he Recht. Later is he in de päpstlichen Deenste intreeden un wurr Kaplan vun Paapst Bonifatius VIII., de hüm 1295 to’n Bischop vun Comminges nömmen dee.
1299 hett hüm Bonifatius VIII. to’n Arzbischop vun Bordeaux maakt. Wiels sien Tiet as Arzbischop hett sück vermootlich sien Früendschap to’n franzööschen König Philipp IV. den Muien entwickelt.
Pontifikat ännern
An’ 5. Juni 1305 hett hüm dat Konklave nah en elf Maand lang düern Tagung in Perugia to’n neen Paapst wählt.. Wiel sück de Tall vun de franzööschen un italieenschen Kardinäle de Wacht hollen harr, kunn man sück lang nich up en Kandidaten eenigen. De Krönung vun Paapst Clemens V. funn up sien Wunsch hen an’ 14. November 1305 in Lyon statt. Dorbi weer ok sien Früend, de franzöösch König Philipp IV., anwesend.
Papst Clemens V. hull sück bit 1309 afwesselnd in Bordeaux, Poitiers un Toulouse up. In’ März 1309 hett he Avignon to’n neen Sitt vun de Pääpste bestimmt, wodör dat so nömmt babyloonsch Exil vun de Kark anfung, dat eerst 1377 vun Paapst Gregor XI. beend wurr. Sien provisorsch Residenz nehm he in dat Dominikanerkloster Avignon.
De Uplöösen vun den Templerorden ännern
In’ August 1307 weer en Versöök vun den Paapst scheef gahn, de Johanniter un de Templer to vereenigen. An’ Freeedag, den 13. Oktober 1307, leet de franzöösch König Philipp IV. all Templer in Frankriek verhaften. Grund weer, dat sück de immer in Geldnöten befinnen franzöösch König dat riesig Vermögen vun den Templerorden sekern wull, ofschons dat jüst de Tampler weern, de immer weer den franzööschen Staat vör den Staatsbankrott rett harr. Disse Coup weer vun den König aber all siet September vun dat Johr 1307 plaant wurrn. In den Templerperzess leet Philipp IV. dör den franzööschen Generalinquisiter Anklaag up Häresie un Blasphemie gegen den Orden erheven, wobi in de Regel de Geständnisse vun de tallriek anklaagten Ordensliddmaaten ünner Folter erpresst wurrn.
Dat vun Clemens V. inberopen un vun hüm sülvst an’ 16. Oktober 1311 anfungen Konzil vun Vienne hett denn entscheeden, dat de Templer de hör vörsmeeten Häresie un Blasphemie nich överführt wurrn weern. Ahn dorup intogahn hett Paapst Clemens V. an’ 22. März 1312 den Templerorden dör de Bulle Vox in excelso mit de Begrünnen uphaben, dat alleen all dör den nunmehr slechten Roop vun den Orden en sückser Maatnahm notwennig weer, um wieder Schaden vun de Gesamtkark aftowennen. Ansluutend hett de Paapst dör de Bulle Ad providam de Göder vun den Orden den Johannitern övereegnet. De letzt Grootmeester vun de Templer, Jacques de Molay, sall den Paapst un den König an’ 19. März 1314 up den Scheiterhoopen verflucht hemm, weswegen Clemens V. tominst vun de Deelen vun de glooven Bevölkerung later „de verfluchte Paapst“ nömmt wurr. De Papsthistoriker Johannes Haller hett dat Vörgahn gegen den Templerorden, den „ungeheuersten Justizmord“, de dat je geven hett, nömmt. De anner Fürsten vun Europa hemm de päpstlich Anwiesen gegen den Templerorden aflehnt.
Weltliche Politik ännern
Ünner Papst Clemens V. un sien Nachfolgern in Avignon wurr dat Paapstdom en südfranzöösch Provinzinrichtung. Utnahmen dorvan weern blots Benedikt XII. un Urban V. Ünner Clemens V. domineer de Gascogne. De Folg vun disse eensiedig Politik weer Korruptschoon mit de dör se fördert Günstlings- un Nepotenwertschap. De italieensch Kardinäle sünd man blots mit knapp Not en Gemetzel entgahn, dat Nepoten vun den Paapst Clemens V. gegen de plaant harrn. Clemens V. weer willfährig Warktüüch vun de franzöösch Könige. Dat Övergewicht vun franzöösch oder franzöösch gesinnt Kardinäle hett he dör dat Ernennen vun wiedere Franzosen as Kardinäle noch starker maakt. Dorünner weern fiev nahstahn Verwandte. He hett ok söben Verwandte to Bischööp bzw. Arzbischööp maakt. In sien gewetenlos Nepotismus gleek he sien lateren Nahfolgern Sixtus IV. un Alexander VI. All vun de Lüüd ut sien Tiet wurr de Kurie vun Avignon as „klementinischer Johrmarkt“ verspott. De Kurie wurr to en Kreditünnernehmen för geistlich Würden, de de Papst an jeden betahlenkräftigen Interessenten vergeev. Paapst Clemens V. bruuk Geld. As dat so bildkräftig heet, weer sien Mätresse Brunissende de Foix Talleyrand de Périgord, de Ahnin vun Talleyrand, düerder as „dat ganze hillige Land“.
Nahdem Albrecht I. an’ 1. Mai 1308 ümbrocht wurrn weer, hett sück de Bröer vun Philipp IV., Karl vun Valois, um de düütsch Königskroon bemöht, wat Clemens woll blots schienbor ünnerstütten dee. Der franzöösch Versöök is scheefgahn un stattdessen wurr Heinrich VII. to’n röömsch-düütschen König wählt. De Paapst hett Heinrich tonächst ünnerstütt un leet hüm dör Vertreder an’ 29. Juni 1312 in Rom to’n Kaiser krönen. As Heinrich allerdings immer ambitioneerter versöken dee, de Rieksrechte to wohren un ok gegen Verbündete vun de Paapst vörgung, vör allen gegen Robert von Neapel, keem dat to’n Konflikt mit Clemens, de ok vun Philipp IV. ünner Druck sett wurr. En Bericht över den Italientoog vun Heinrich VII. hett de Dominikaner un Bischop Nikolaus von Butrinto för Paapst Clemens V. anferdigt. De Drööm vun en Wedderherstellen vun dat old Riek is mit den Dood vun Kaiser Heinrich an’ 24. August 1313 storven; de Paapst leet nah den Dood vun den Kaiser ünner de Lüüd bringen, dat de sien Veroordeelen vun Robert ungültig weer.
Ut dat negativ Oordeel vun Dante över Paapst Clemens V. is düütliche Verachtung to spören. Dante leet in den 19. Gesang vun sien Göttlich Kummedie in den darten Graben vun den achten Höllenkreis vun de Höll dör Paapst Nikolaus III. de bevörstahn Höllenfohrt vun Paapst Clemens V. ankünnigen. Zitat: „Denn nach ihm (Bonifaz VIII.) kommt von Westen her ein Schlimmerer - ein zügelloser Seelenhirte“.
Clemens hett de Universität Perugia grünnd un hett ut de Lehranstalt, an de he vör lang Tieden studeert harr, de Universität Orléans. Ok gungen up hüm de eerst ünner Johannes XXII. an’ 25. Oktober 1317 apenlich verkünnd Clementinae torüch. De kanonisch Gesettensammlung gull noch bit 1917.
Paapst Clemens V. is an’ 20. April 1314 vermootlich an Krebs storven un wurr in de Kark Notre Dame in Uzeste bisett.
Warken ännern
- Constitutiones. [s.l.] Düütschland (?) nah 1317 (Digitalisat vun de Handschrift Msc.Can.28 vun de Staatsbibliothek Bamberg)
- Constitutiones: Mit de Glosse vun den Johannes Andreae. Anton Koberger, Nürnbarg 1486 (Digitaliseert Utgaav vun de Universitäts- und Landesbibliothek Düsseldörp); Eerstutgaav Basel 1476
- Constitutiones : Mit de Glosse vun den Johannes Andreae. Anton Koberger, Nürnbarg 15. I. 1482
- Constitutiones: Mit de Glosse vun den Johannes Andreae un 20 Extravaganten in de Redaktschoon vun den Alexander de Nevo, Basel 1486
- Constitutiones: Mit de Glosse vun den Johannes Andreae un 20 Extravaganten in de Redaktschoon vun den Alexander de Nevo, Basel: Nikolaus Keßler, nich nah 1489
Literatur ännern
- Sophia Menache: Clement V. Cambridge University Press, Cambridge 1998, ISBN 0-521-59219-4 (Cambridge studies in Medieval life and thought Ser. 4, 36).
- Friedrich Wilhelm Bautz (1975). "Papst Clemens V". In Bautz, Friedrich Wilhelm. Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (BBKL) ISBN 3-88309-013-1.
Weblenken ännern
- [Catholic Encyclopedia (1913)Pope Clement V Indrag in de Catholic Encyclopedia (engelsch)]
| Vörgänger | Amt | Nafolger |
| Benedikt XI. | Paapst 1305 - 1314 |
Johannes XII. |