Borngoldpeer
De Borngoldpeer (Cordulegasteridae) sünd ene Familie mank de Echten Goldpeer (Anisoptera). Se sünd de eenzigen Vertreders vun de Böverfamilie vun de Cordulegastroidae un höört dor ok mit to de Goldpeer (Odonata).
| Borngoldpeer | ||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||||||
| Systematik | ||||||||||||||
| ||||||||||||||
| Wetenschoplich Naam | ||||||||||||||
| Cordulegasteridae | ||||||||||||||
| Calvert, 1893 |
In Middeleuropa gifft dat man twee Aarden in düsse Familie. Dat sünd dat Süüdliche Borngoldpeerd (Cordulegaster bidentata) un dat Gemeene Borngoldpeerd (Cordulegaster boltonii). Dor gifft dat ok noch en Nevenform vun, de warrt as Unneraard ankeken un ehr Naam is C. boltonii immaculifrons.
De Borngoldpeer, de bi us leven doot, spannt jem ehre Flunken woll bit to 10,5 cm ut sünd grall geel un swart farvt. Dor hett dat Gemeene Borngoldpeerd up sien swarten Achterlief up jedet Segment en grote un en lüttje Binn bi, man dat Süüdliche Borngoldpeerd bloß een. De Leegbohrer (Ovipositor) vun dat Seken hett de Form vun en Stilett un raagt över dat Achterenne rut. De Ogen sünd gröön oder ok wat blau.
Dormit jem ehre Larven wassen könnt, bruukt de Borngoldpeer sauber Water, wat slank un gau henströmen deit. Ut düssen Grunne weert de Borngoldpeer hüdigendags in grote Delen vun jem ehre Heimat jummers minner. De utwussen Goldpeer fleegt vun Junimannd bit to’n September. To finnen sünd se sünnerlich an Beken in’e Bargen un an saubere Beken in’t Siedland.
To’n Afleggen vun de Eier fleegt de Seken lootrecht över dat Water un steekt mit jem ehren Leegbohrer de Eier in’n Grund vun dat Water. Wenn de Larven utslippt, buddelt se sik wieter rin in den Unnergrund. Dor kiekt denn bloß man de Kopp un dat Vörenne mit de Vörbeene rut.
Dat duert bi dree bit fiev Johren, bit düsse Deerter groot sünd. Mit de Tied weert de Larven dor denn woll 45 mm lang.
Biller
ännern
Literatur
ännern- Buchwald (1988): Die Gestreifte Quelljungfer Cordulegaster bidentatus (Odonata) in Südwestdeutschland. Carolinea 46, 49-64
- Donath (1989): Verbreitung und Ökologie der Zweigestreiften Quelljungfer Cordulegaster boltonii (Donovan 1807) in der DDR. Faun. Abh. Staatl. Mus. Tierk. Dresden 16, 97 - 106