Daam (Schach)

De Daam is de stärkste Figur in’t Schachspeel. Jedeen Speler fangt mit een Daam an. Se steiht glieks blangen den König. Anfängers maakt faken den Fehler, dat Startfeld vun König un Daam to vertuuschen. Dorgegen helpt en eenfache Regel: witte Daam op wittet Feld, swatte Daam op swattet Feld. De witte Daam fangt op dat Feld d1 an un de swatte op d8.

Woans treckt de Daam?

De Daam is en flinke Figur. Se kann so toglieks so trecken as en Toorn un en Löper.

De Daam kann op jedeen Feld linear oder ok diagonaal trecken, dat free is. Dat maakt se to en flinke Figur, de licht överall hinkummt. Se kann dorbi aber nich över annere Figuren springen. As all de annern Figuren slaagt se en Figur vun den Gegensmann wenn se sik op dat Feld vun disse Figur stellt.

Weert vun de Daam

Blangen den Toorn höört de Daam to de Swoorfiguren. Se hett en Weert vun 9 Buurneenheiten, dat is meist so veel as twee Toorns.

Wat maakt een mit de Daam?

In’t Vörspeel

Anfängers versöcht faken, de Daam gau in’t Speel to bringen un haapt denn, dat se de Positschon vun den Gegensmann licht utrövern köönt un dorna ok noch den König matt sett. Dat mag gegen en annern Anfänger funktscheneren, aber wenn de annere Speler wat vun’t Schach versteiht, löppt dat nich goot. Denn warrt de egene Daam angrepen un se mutt sik trüchtrecken un een hett bloots Töög verloren. Un de Gegensmann hett bi so en Angreep de Möglichkeit, sien egen Figuren licht in’t Speel to bringen. Dat heet: in’t Vörspeel is dat beter, de Daam ’n beten trüchtohollen un bloots dormit to drauhen, mit de Daam wat to maken, wogegen sik de Gegensmann verdeffenderen mutt.

In’t Middelspeel

In’t Middelspeel is dat goot, wenn de Daam ’n zentralen Platz kriggt, denn hett se veel Kraft. Apene Lienen oder Diagonalen sünd dorför goot to bruken. Dat is wichtig, ’n Angreep mit de Daam mit sien annern Figuren goot vörtobereiden, dat de Daam denn nich sülvst angrepen warrt un sik wedder trüchtrecken mutt. In de Literatur gifft dat faken en Daamopper: een Speler gifft sien Daam op, un kriggt dorför ’n Angreep de to ’n Schachmatt föhrt oder tominnst annere Figuren, de tosamen mehr weert sünd as de Daam. In de Praxis kummt dat aber nich so faken vör.

In’t Endspeel

In’t Endspeel kann de Daam bi’t Mattsetten vun den König helpen. Graad wenn in’t Endspeel nich mehr so vele annere Figuren op’t Brett sünd, hett de Daam veel Kraft, wieldat se gau överall hinkaamt. ’Keen denn noch sien Daam hett, hett dat faken licht. Wieldat de Daam in’t Endspeel so gefährlich warrn kann, versöökt de Spelers faken, de Daams gegenenanner aftotuuschen. Denn hett een sülvst keen Daam mehr, aber de Gegensmann ok nich. Denn kann de ok nich mehr so licht angriepen.

In’t Endspeel versöcht de Spelers geern, en egen Buern bet op de Grundreeg vun den Gegensmann to bringen. Denn warrt de Buer gegen Figur ümwannelt, de een sik utsöcht. (Buer un König geiht nich.) Hier warrt tomehrst de Daam nahmen, wieldat se so stark is. Dorbi is dat ok mööglich, ’n tweete Daam to kriegen.